μια σιωπή....μια κραυγή....

τον γνώριζα μέσα από τις ειδήσεις, σήμερα άκουσα για τον αιφνίδιο θανατό του, ακούγοντας και πως σήμερα το πρωί βρέθηκε στο πυροσβεστικό σταθμό του πυρόπληκτου Κρυονερίου δίνοντας δύναμη στους πυροσβέστες, στους εθελοντές που δίνουν άνισο αγώνα με την πύρινη "φωτιά" και ευχήθηκε οι ζημιές να περιοριστούν και να μην έχουμε απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και σε ζωάκια....

και μετά από λίγο έφυγε απ'τον κόσμο.,,.

η ζωή που είναι κάθε στιγμή μπροστά μας είναι για να προσφέρουμε σε αυτούς που δοκιμάζονται, ότι μπορούμε ο καθένας, με ψυχραιμία, καμιά φορά και τη σιωπή μας, δέος για όσους μάχονται, όσους χάνουν, αναβάλλοντας την έφλεκτη καμιά φορά οργή μας.....

τώρα κάνουμε "αυτό" ....μετά από λίγο τα πάντα μπορούν να ανατραπούν... θνητοί είμαστε.....