έρχονται εποχές που ο κόσμος τρέμει, οι καταστάσεις δεν είναι προβλέψιμες, τα δυσάρεστα πάρα πολλά...κι όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί πια να προβλέψει τη μέρα του, έρχεται ο φόβος, η θλίψη....δεν ξέρω γιατί γίνονται έτσι όσα γίνονται.... ίσως για να παραδεχτούμε την ανθρώπινη αδυναμία.... πιστεύαμε ότι κρατάμε τον σύμπαν στα χέρια μας...έτσι φαίνεται πως δεν το κρατάμε εμείς, αυτό μας κρατάει και είναι και θυμωμένο....
η αγάπη είναι το σταθερό μας πάτημα....μετά τις αντιδράσεις μας, τις παντογνωσίες, τις κραυγές μας, σου δείχνει πως να επιστρέψεις σ' αυτήν....
Σ' αγαπώ..... ιλυ......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου