κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ’ άφηνες θ’ ανοίγαν μια ρωγμή
απ’ το μικρό κελί σου ως το άπειρο
βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί
είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή...
ιλυ........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου