έρωτες....που πονούν, που παραμένουν ωραίοι, ακόμα ανεγγιχτοι ή και απρόσιτοι σαν φάροι σε θάλασσα....
όμως ἐσὺ σωπαίνεις…
γιατί δὲ μιλᾷς?
πές μου!.....
θα ξαναβρεθούμε....και τότε όλα τα βράδια, κι όλα τ' άστρα και όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας....θα κάτσουμε στο παράθυρο κοντά-κοντά.....ναι αγάπη μου.....
σ' αγαπώ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου