η χάρη σου, υπερφυσική....τα χαμομήλια των άστρων σου.... μας άγγιξες σαν αόρατη κλωστή...
ποια είσαι?....ήρθα να μιλήσω, να εξαγνίσω, τη γλώσσα που σου έκλεψαν, να αποκαταστήσω την σχέση μου μαζί σου....
κομμάτια κατεβατών, θυμίζουν όρθιες πικετοφορίες....θυμίζουν αυτόν....που πρόσφερε κάτι, αυτόν που ήθελε και ζητούσε.....στολίζοντας την απουσία μας, τον ξεριζωμό μας....
υπήρξαμε κι εμείς εδώ, ακουμπήσαμε ο ένας τον άλλον....
ψαχνω λύσεις και απολογίες...πώς θα γητεύσω το ρόδο....
είδα την εικόνα σου....
τι κάνεις?....
Σ' Αγαπώ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου