σαν να ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό....

κοντεύει να ξημερώσει,
πλαγιασμένος στο Αυγουστιάτικο βράδυ την περίμενα,
ακούω ν’ ανεβαίνει τη σκάλα,
μέσ’ στη δροσιά του σπιτιού
σαν ψίθυρος από φιλιά κι ανάσες.....
πήγα να κρυφτώ
μα η ομορφιά της σαν στάλες έπεφτε στο κορμί....

ιλυ............