καποτε είχες μια καρδιά ζεστή.....ήσουν μια πανέμορφη και καλή νεράϊδα, που αγαπούσες την αγάπη σου..... καποτε θέλησες να βγάλεις αυτή την καρδιά και την έθαψες στον πάτο ενός ορυχείου, που συνεχώς έσκαβαν να βρουν ποιό βαθύ πάτο..... έμαθα που ήταν και πήγα...... εκεί η καρδια ήταν φυλαγμένη μέσα σε έναν κρύσταλο απο πάγο, προσπάθησα να σπάσω τον πάγο, αλλα δεν έσπαγε, ώσπου άρχισα να λέω πόσο πολύ σε αγαπώ.... και όσο περισσότερο το έλεγα, τόσο ο πάγος έλοιωνε, ώσπου η καρδιά λευτερώθηκε, την πήρα να τη βάλω στη θέση της....τότε έγινες ξανά η πανέμορφη και καλή νεράϊδα......
σ' Αγαπάω πολύ...πάρα πολύ νεράϊδα μου........
σ' Αγαπάω πολύ...πάρα πολύ νεράϊδα μου........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου