το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο?
πως θέλει το μάτι να το βλέπει?......
πως η αισιοδοξία αντιστέκεται στην απαισιοδοξία?
το πρόβλημα είναι το ίδιο..... ο αισιόδοξος αισθάνεται καλύτερα από τον απαισιόδοξο....
πως η στέρηση αισθάνεται καλύτερα?
τα όνειρα εείναι το αλατοπίπερο.....
έτσι συνεχίζει να ζεί, να αγωνίζεται, να δημιουργεί, να μην κρύβεται πίσω απ' τα προβλήματα, "απολαμβάνει" ανεπαίσθητα πράγματα, σε άλλες περιπτώσεις θα πέρναγαν απαρατήρητα...
μερικές φορές κλατάρει και η απαισιοδοξία τον κυριεύει, αποποιείται καταστάσεις, ευθύνες..... ο εσωτερικός του μαύρος κόσμος τον κυριεύει, γίνεται ευάλωτος, αλλαζονικός, εγωιστικός....αδιαφορεί για το όποιο καλό....
ο καθένας μας μπορεί να φτάσει σε τέτοιες καταστάσεις μετά από έντονες αναταράξεις του ψυχικού μας κόσμου, συνέπεια απώλειας, πίεσης, αποτυχίας, αρρώστιας.....
έχω κάτι μέσα μου, δεν το κρατώ για μένα, το δίνω στον άλλον.....είναι αυτό ένας τύπος που χαρακτηρίζει τη σκέψη.....είναι μια αισιοδοξία για ζωή......μια ζωή με το άλλο μισό....
Σ'Αγαπάω.................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου