τι άλλο μπορεί να είναι Ζωή?...

Ζωή μου......ζωή είναι αυτή?....

κάποια πράγματα που γίνονται....

το DNA του κάθε ανθρώπου στη γη είναι μοναδικό και αναπαραγάγει διαρκώς τον εαυτό του…μήπως είμαστε δίδυμοι?

η ύλη οργανώνεται μόνη της

το ρίζωμα της γιάνκεα, αυτού του μωβ λουλουδιού, πάνω στο βράχο του Ολύμπου, να αγναντεύει όλο το ντουνιά και όλο το πέλαγος....

το λουλούδι της ερήμου...

το ξεπέταγμα του μικρού βλαστού μέσα απ' τη κατακαϊμένη γή...

ο ενθουσιασμός από το πάτημα στη σελήνη και το ανέβασμα του ανθρώπου όταν δίνει ζωή με την επιστήμη στον άνθρωπο....

όταν η γραφή δημιουργεί μέσα από σύμβολα και σε ταξιδεύει με τη ποίηση...

όταν η θέλησή μας κατεργάζεται, δημιουργεί το μέλλον μας....

όταν ονειρευόμαστε δυνατά, με δικά μας μέσα, αυτό που η σκέψη μας, έχει πλάσει.....

όταν οι αισθήσεις μας, ρουφάνε σαν σφουγγάρι κάθε τι, του δίνουμε εξηγήσεις και ο εαυτός μας γίνεται το κέντρο του κόσμου...

όταν αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπειά μας....

όταν αγωνιζόμαστε να σηκωθούμε ενώ ήμαστε βαριά άρρωστοι...

όταν αγωνιζόμαστε μέσα από τον έρωτα να ολοκληρώσουμε το DNAικό μας ζευγαροσμίξιμο....

όταν αγωνιζόμαστε να βρισκόμαστε δίπλα με έναν άνθρωπο....

όταν φροντίζουμε με την μεγαλύτερη αγάπη που έχουμε, τα παιδιά μας......

όταν η αγάπη και ο έρωτας δημιουργούν το πιο Όμορφο, το πιο ζωντανό νόημα της ζωής.....

αυτά έχουμε, αυτά γίνονται......τι άλλο μπορεί να είναι Ζωή?.....η ματιά σου.....αυτό λείπει......


ξερίζωσα μια πέτρα απ’ τη γη, πήρα ένα σουγιά και χάραξα βαθιά αυτό που της οφείλω...... .......ΑΓΑΠΗ......