ό,τι και να κάνεις δεν σ' αλλάζω,

βλέπω τη ζωή που πέρασε από κάπου του υπερπέραν, που άλλοτε διακρίνεται, άλλοτε χάνεται, τρεμοπαίζει όπως το φως των αστεριών…. ήρθα από μακριά, αγνός στη ζωή, από άγνωστα ανέγγιχτα της καρδιάς μέρη….. ονειρεύομαι, σε χάνω, φεύγεις ατελείωτα, τότε που η καρδιά χτυπά και άκτιστα όνειρα σκορπά……. μέρες  που έζησα, όνειρο…. η μνήμη παραμένει ζωντανή, ο φόβος  κάνει το γύρο του θανάτου, των θεατών κόβεται η ψυχή…..η επιμονή η ίδια, είτε κερδίσαμε το στοίχημα της ζωής είτε το χάσαμε………

οι φλέβες αδειάζουν, τα κόκαλα παγώνουν παγώνουν τα πάντα, το σκοτάδι απερίγραπτο, η ερημιά φοβερή, στην ψυχή η λύπη βουβάθηκε, τα μειδιαστά χαμόγελα  ξαφνικά ροδαλή σκιρτήματα.....
κάνε στο πέρασμά σου, το αιωρούμενο, αυτό που έχεις μέσα σου να βγει.....συλλάβισε δυό λέξεις....

Ό,τι και να κάνεις δεν σ' αλλάζω,

ό,τι και να κάνεις σ' αγαπώ.