ένα παράθυρο ανοιχτό.....

η φύση μου σαν σ' ένα παλιό...σπιτο.....

ένα παράθυρο ανοιχτό..... με τον μακρινό ορίζοντα, με το βλέμμα να παρατηρεί, να ονειροπωλεί, να νοσταλγεί, να φιλοσοφεί, να στοχάζεται, να δημιουργεί στον αέρα, να ποθεί για ζωή και ομορφιά......

τα βήματα ακούστηκαν στιβαρά, όπως στην εκκένωση της μέρας,....αν κοιτάξεις λίγο με προσοχή θα τα δεις..... για την ακρίβεια αν δεις το όλο σου κάτι έχεις, μαζεμένα μεσ' τα χέρια σου πολλά πράγματα, δεν κοιτάς αλλού, μόνο μπροστά και κατεβαίνεις τα σκαλοπάτια....και για κείνες τις στιγμές, έβλεπα δύο αντίθετα πράγματα, βλέποντας μόνο το περπάτημα ως γερμανός στρατιώτης, όλο το σώμα ως ένα ιταλό που έπεφτε στη θάλασσα.....τι ήταν? έκανες είσοδο ή έξοδο?.....η σκέψη τρίβεται καθημερινά...το ζήτημα είναι εύκολο ή δύσκολο?....υπάρχουν έτοιμες λύσεις?.....αλλά όπως είπες στο τέλος..."ήθελες να τα πεις....."

σ' ευχαριστώ.......

σε προβληματίζουν πολλά.....

μετά το πακέτο άλλαξε θέση, πήγε και χώθηκε εκεί που ήταν.....

είμαι ένας απλός άνθρωπος, που μπροστά σου έχω μια αισιοδοξία,...αλλά δεν μπορώ το παράθυρο χωρίς θέα....

που να ταξιδεύει τη ματιά, να ανακαλύπτει ορίζοντες, να βλέπει το παραπέρα, να λούζεται με φώς που να φτιάχνει τη παρουσία σου πάνω στους τοίχους.....
ένα παράθυρο ανοιχτό στη ζωή μας και στον εαυτό μας, ανοιχτό μέσα από ανθρώπινες και  κοινωνικές μας σχέσεις....να μπορούν οι άνθρωποι να μας βλέπουν, να μπορούν οι σκέψεις και οι ψυχές μας να περνούν από μέσα του και να ταξιδεύουν στα όνειρα της ζωής μας....

Σ' Αγαπάω πολύ..............πολύ......απέραντα........................................