όταν γυρίζαμε το βράδυ απ’ τη δουλειά....

Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ’ τη δουλειά 
εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά 
Το `δερνε αγέρας κι η βροχή 
μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή 
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή. 
Πάρ’ το στεφάνι μας, πάρ’ το γεράνι μας 
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή 
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου 
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί....