εδώ και αρκετό καιρό έχει αρχίσει μια ασχολία με την κηπουρική, σκαλίζοντας, γραντζένοντας, φυτεύοντας….. είναι μια εξομολόγηση, που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλοϊκή, είναι μια εξερεύνηση του τι είναι η ζωή μέσα στη φύση που ζούμε, που ζεί ο κόσμος… και συνεχίζω να το κάνω…..
η σκληρότητα του κόσμου, της φύσης, κακομεταχειρίζεται τους λεπτούς, τους αδύνατους…. στο βάθος της ψυχής υπάρχει ακόμα αυτό το «ιδανικό» της αγάπης…..
η εξομολόγηση αποτελεί την παρηγοριά μου…. παρηγοριά για τα ονειρικά πάθη, για την πίστη σε «Αυτή»… για την αξία αυτής της ψυχής…..
εξομολόγηση ή επικοινωνία?.... σχεδόν ίδιες καταστάσεις…. η διαφορά τους η ύπαρξη των άμεσων προσώπων… όλοι μας έχουμε την ανάγκη της επικοινωνίας…. επικοινωνίας ζωής, μέσα από τις σχέσεις με ανθρώπους που επιλέγεις και αργότερα γίνονται οι σημαντικοί άνθρωποί σου…..
όταν ο άνθρωπός σου είναι δίπλα ή απέναντί σου η επικοινωνία, εκτός από τις λέξεις γίνεται μέσα από την αίσθηση, το συναίσθημα, την έκφραση του σώματος σου, τον τρόπο που αγκαλιάζεις, τον τρόπο που επικοινωνείς με την ματιά σου….. και όταν μιλάς οι λέξεις χρωματίζονται με συναίσθημα και ότι κουβαλάς μέσ’ στην ψυχή….. που όταν βγαίνουν από τα βαθιά έγκατά της, είναι και αυτό μια εξομολόγηση, που εκφράζει μια εσωτερική ανάγκη να αποκαλύψεις στον άνθρωπό σου μια εσωτερική σου πραγματικότητα για μια σκέψη που σε ταλαιπωρεί, ένα συναίσθημα που σε βασανίζει, μια κατάσταση που έχεις βιώσει…. το να μπορείς να πεις στον άνθρωπό σου συναισθηματικές αλήθειες, ή σκέψεις που σε προβληματίζουν, είναι μια ανακούφιση, μια εσωτερική απελευθέρωση, που μπορεί να δημιουργήσει πιθανότητες να λυθεί κάποιο πρόβλημα ή να μπορέσει να αντιμετωπιστεί… προσπαθεί να καθαρίσει μια περιοχή του μυαλού, να αραιώσει μια ομιχλώδη κατάσταση….
υπάρχει ένας καταγραφέας καταστάσεων, το υποσυνείδητο, καταγράφει όλα ανεξαιρέτως και κάποια στιγμή ενώ δεν θυμάσαι, αρχίζουν να εμφανίζονται εικόνες που δεν είχες φανταστεί…..
εξομολογούμαι…. δεν θέλω να μείνουν απλώς σε ένα υποσυνείδητο και να μη θυμάμαι…. θέλω να τα έχω συνεχώς μπροστά μου….
όλες αυτές οι εξομολογήσεις…..!!!!!
έλα να δούμε κανένα όνειρο τώρα…..
καληνύχτα Jasmin….μυρωδάτη….I.L.Y.....
η σκληρότητα του κόσμου, της φύσης, κακομεταχειρίζεται τους λεπτούς, τους αδύνατους…. στο βάθος της ψυχής υπάρχει ακόμα αυτό το «ιδανικό» της αγάπης…..
η εξομολόγηση αποτελεί την παρηγοριά μου…. παρηγοριά για τα ονειρικά πάθη, για την πίστη σε «Αυτή»… για την αξία αυτής της ψυχής…..
εξομολόγηση ή επικοινωνία?.... σχεδόν ίδιες καταστάσεις…. η διαφορά τους η ύπαρξη των άμεσων προσώπων… όλοι μας έχουμε την ανάγκη της επικοινωνίας…. επικοινωνίας ζωής, μέσα από τις σχέσεις με ανθρώπους που επιλέγεις και αργότερα γίνονται οι σημαντικοί άνθρωποί σου…..
όταν ο άνθρωπός σου είναι δίπλα ή απέναντί σου η επικοινωνία, εκτός από τις λέξεις γίνεται μέσα από την αίσθηση, το συναίσθημα, την έκφραση του σώματος σου, τον τρόπο που αγκαλιάζεις, τον τρόπο που επικοινωνείς με την ματιά σου….. και όταν μιλάς οι λέξεις χρωματίζονται με συναίσθημα και ότι κουβαλάς μέσ’ στην ψυχή….. που όταν βγαίνουν από τα βαθιά έγκατά της, είναι και αυτό μια εξομολόγηση, που εκφράζει μια εσωτερική ανάγκη να αποκαλύψεις στον άνθρωπό σου μια εσωτερική σου πραγματικότητα για μια σκέψη που σε ταλαιπωρεί, ένα συναίσθημα που σε βασανίζει, μια κατάσταση που έχεις βιώσει…. το να μπορείς να πεις στον άνθρωπό σου συναισθηματικές αλήθειες, ή σκέψεις που σε προβληματίζουν, είναι μια ανακούφιση, μια εσωτερική απελευθέρωση, που μπορεί να δημιουργήσει πιθανότητες να λυθεί κάποιο πρόβλημα ή να μπορέσει να αντιμετωπιστεί… προσπαθεί να καθαρίσει μια περιοχή του μυαλού, να αραιώσει μια ομιχλώδη κατάσταση….
υπάρχει ένας καταγραφέας καταστάσεων, το υποσυνείδητο, καταγράφει όλα ανεξαιρέτως και κάποια στιγμή ενώ δεν θυμάσαι, αρχίζουν να εμφανίζονται εικόνες που δεν είχες φανταστεί…..
εξομολογούμαι…. δεν θέλω να μείνουν απλώς σε ένα υποσυνείδητο και να μη θυμάμαι…. θέλω να τα έχω συνεχώς μπροστά μου….
όλες αυτές οι εξομολογήσεις…..!!!!!
έλα να δούμε κανένα όνειρο τώρα…..
καληνύχτα Jasmin….μυρωδάτη….I.L.Y.....
θέλω να σου πω πολλά αρκεί ν’ ακούσεις την καρδιά μου…. γίνε ένα με το χτύπο της... ακούς?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου