κοιτάζω το όνειρο με τα μάτια ανοιχτά, με το βλέμμα να χάνεται.... να χάνεται εκει που ο κόσμος τελειώνει, εκεί που το αστέρι λάμπει και του λες, φίλησέ με…… αλλά είναι τόσο μακριά….
κοιτάζω το όνειρο, με το βλέμμα να πλανάται στο άπειρο, να μη μπορείς να δεις πιο βαθιά, γιατί το φως χάθηκε…. μαύρο σκοτάδι, δως μου το χέρι σου, κράτησέ με… τι ζητάω εδώ, τόσο μακριά, μες στο σκοτεινό σκοτάδι….μόνο μια καρδιά γνωρίζει….γνωρίζει μέχρι που μπορούμε να πάμε, γνωρίζει τι αναζητάμε, μας γνωρίζει, μας πιστεύει, όσο πιστεύω εγώ εσένα και ‘συ εμένα….. αυτά που νοιώθουμε δε θα χαθούν….. τα χέρια μας θα είναι ανοιχτά, να μπορούν να πιάσουν την αγκαλιά…. το χνότο θα ‘ναι πάντα ζεστό και θα γράφει στον καθρέφτη, το πόσο πολύ σε θέλω….. είμαι στα όνειρά σου, είμαι στην καρδιά σου…..φαντασίες…εεεε!!!.... θα ήμουν και στην αγκαλιά σου….. όλα αυτά και άλλα πολλά, χίλιες φορές τα ‘χεις ακούσει, μήπως δεν ήταν κανείς να τα εννοεί???......εκεί…..
είσαι πάντα μεσ’ τη σκέψη μου, μεσ’ το μυαλό μου, μου γεμίζεις την ελπίδα της ζωής, ομορφαίνεις τα όνειρα, αντέχω τα πάντα όταν αισθάνομαι την παρουσία σου….. ονειρεύομαι πως έχω τα χέρια πάντα ανοιχτά…..στα ‘χουν πει αυτά χίλιες φορές…..τα εννοώ…. το γνωρίζεις…..
κοιτάζω το όνειρο.........τι όμορφο!!!.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου