επαφές....

δεν υπάρχει πιο ωραίο αίσθημα στον κόσμο από αυτό που νιώθουμε όταν ερχόμαστε σ’ επαφή μ’ έναν άνθρωπο που αγαπάμε....

και ξαφνικά μ' έβαλε στ' αμάξι, με πήγε στον Καλυβιώτη που πουλούσε κουμπιά, καθώς σε κουβέντα είπε πως ήθελε κουμπιά και να 'ναι μεγάλα..... "τώρα μπορείς να συνεχίσεις μόνος σου".....

όταν δεν υπάρχουν οπτικές επαφές, υπάρχουν τα όνειρα.....

ένα μποτσάκι μελάνι με τη μυτερή μύτη

ένα μποτσάκι μελάνι με τη μυτερή μύτη να βουτά κάθε λίγο μέσα του και να τατουκάρι ένα λευκολουλουδιασμένο χαρτί...... πόσο καιρός που 'χει περάσει από τότε..... τότε που το χακί ήθελε την αγαπημένη ζωή και αντιστεκόταν στα υποχρεωτικά και ξαφνικά καπρίτσια του μαύρου λεγεωνάριου καραβανά...... έτσι και τώρα αναζητά την ομορφιά, την αγκαλιά, το φως, τη ζωή, την πανέμορφη πεταλούδα, το φιλί, τη γεύση, τη χαρά, τη διπλή καρδιά, τη γλύκα της ψυχής, τη μικροκουβεντούλα, την απαλότητα του χεριού,την ευχή της μέρας,  το βλέμμα των ματιών, τις απλωσιές των χεριών μέσα θαλπορένια θάλασσα..........

καλημέρα .....

Μια καλημέρα είν' αυτή,
πες την κι ας πέσει χάμω,
Μια καλημέρα είν' αυτή,
να μη ξεχάσεις να της πεις
μια καλημέρα της ζωής.
Με τα χαράματα σαν βγεις
από την πόρτα της ζωής,
μια καλημέρα να της πεις
κι ας είσαι μόνος μες στη γη.

νικημένοι της θάλασσας και της αγάπης....

Καθώς περνούν τα χρόνια –
πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν
κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές,
βλέπεις τον ήλιο μ’ άλλα μάτια

Γ. Σεφέρης

αναζητώντας το ελάχιστο......

«Και το ελάχιστο φως Θέλει ν’ αφήνει ένα μικρό φως πίσω του είτε μπαίνοντας στο σπίτι του είτε βγαίνοντας, είτε περπατώντας στην πόλη ή και στην έρημο ακόμη».

Ν. Βρεττάκος
ένα μικρό φώς περιμένουμε στη ζωή μας, ένα φώς από έν' αστέρι, από ένα μακρινό φως μιας λάμπας του δρόμου, ένα φώς που προβάλλει λιγοστά πίσω από μιά δαντελωτή κουρτίνα απ' το μοναχικό μακρινό σπιτάκι ....... το βλέπουμε και θέλουμε να περπατήσουμε προς τα 'κει.....
αναζητάμε αυτό το μικρό φως για να μας δείξει το μονοπάτι που πρέπει να βαδίσουμε, ν' ακολουθήσουμε.... γιατί μέσ' το σκοτάδι που ζούμε αναζητάμε πάντα το ζεστό φώς..... το σκοτάδι στη ζωή μας είναι μεγάλο, είναι γεμάτο κακουχίες, αρρώστιες, ταπινώσεις, καταπίεση, έχθρα, φτώχεια, μαυρίλες......
το φώς, ακόμα και το ελάχιστο, ακόμα και αυτό που καθρεφτίζει απ' τις λιμνούλες του δρόμου, μας δίνει θέληση, δύναμη, όνειρα, ελπίδα........ είναι μιά παρηγοριά στη ζωή που γλυκαίνει το βλέμμα, την καρδιά, γεμίζει την ψυχή μας...
όταν είμασταν μικροί παίζαμε με τα φώτα κλειστά και κρυβόμασταν.... τώρα γιατί αναζητάμε το φως τόσο πολύ!!!

ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου διαπλάθεται μέσα στις τρικυμίες της ζωής....

κοινοτοπία ..... ηδυπάθεια.....

το να καταφεύγεις σε μοναχικά και έρημα μέρη για να μιλήσεις με τη σκέψη σου, την ψυχή σου, το σώμα σου, είναι κάτι που γίνεται, ή μπορεί να γίνει σε πολλούς.....
το να απομονώνεσαι όμως μεσ' τη μέση του κόσμου, όταν είσαι περικυκλωμένος και όχι μόνος, από κινήσεις, λόγια, νεύρα, πάθη, να αυτοανακηρύσεσαι ξένος στα γύρω σου, να 'σαι απρόσιτος, απών.....αυτό είναι παθολογικός ηδονισμός.....

από το πορτρέτο του Ντόριαν Γκέϊ....με εμμονή στον ηδονισμό, στη λατρεία......

η απώλεια κόβει ένα συναισθηματικό μας στήριγμα
όταν στέκεσαι κάπου δίπλα, επιβεβαιώνεις πως όλα ακόμη είναι εφικτά.

καλό 'ναι να 'σαι θλιμμένος κι αμίλητος......

ο ένας.......ο άλλος.......τολμάει.......

ποιος φοβάται.....
σημάδια κοφτερά.....
ο ένας ...... ο άλλος.......
δεν είναι μια αγκαλιά......
ζητάει......
κόβει......

ο ένας ........ ο άλλος

τι να θέλει άραγε να μας πει μ΄ εκείνον τον πόνο......

Η δασκάλα μου, η Ραζ Νταουράνι, πρότεινε συχνά μια άσκηση, που σήμερα κάνω μαζί της. Έλεγε πως ήταν ένα παιχνίδι σαν κι εκείνα που παίζαμε μικροί, όταν συμφωνούσαμε με τους φίλους μας να φανταστούμε μια κατάσταση και μπαίναμε σ΄ αυτήν «ψυχή τε και σώματι». Το να παίζουμε σαν να είμαστε παιδιά δεν μπορεί παρά να μας κάνει καλό – καμιά φορά δε, μπορεί να είναι και αποκαλυπτικό. Ας παίξουμε λοιπόν…

Φαντάσου πως μπαίνεις από ένα μονοπάτι σ΄ ένα δάσος σκιερό. Φτάνεις σε ένα ξέφωτο κι εκεί βλέπεις ένα κύκλο από πέτρες. Το φως του ήλιου φωτίζει εκείνο το σημείο. Κάθεσαι κάτω. Εκπνέεις βαθιά και, όταν ο αέρας ξαναμπαίνει μέσα σου, σχηματίζεις σιωπηλά μια ερώτηση που έχει για σένα μεγάλη σημασία τη δεδομένη στιγμή.

Μετά, περίμενε. Περίμενε να ακούσεις μια απάντηση ή και πάνω από μία. Αν εμφανιστεί κάποιος στη φαντασία σου, μη χάνεις τον καιρό σου προσπαθώντας να τον αναγνωρίσεις, μη σκέφτεσαι, νιώσε την παρουσία του και χαλάρωσε. Μη φοβάσαι. Δεν έχει σημασία αν είναι γνωστός σου ή άγνωστος. Έχει έρθει για να σε βοηθήσει. Μικρός ή μεγάλος, άντρας ή γυναίκα, καλωσόρισέ τον και επανέλαβε και σ΄ αυτόν την ερώτηση. Άκου την απάντησή του. Ή τις απαντήσεις του. Μείνε σιωπηλός και ήρεμος για λίγα λεπτά.

Μετά… ξαναγύρισε στο παρόν από τον ίδιο δρόμο που πήρες για να φτάσεις εδώ.

Ο Πορτογάλος νευρολόγος Αντόνιο Δαμάσιο, ο πραγματικός δημιουργός της έννοιας της Συναισθηματικής Νοημοσύνης, υποστηρίζει (σαν να προσυπογράφει το νόημα αυτής της άσκησης) ότι τα συναισθήματα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά από τη νοημοσύνη την ώρα της λήψης των αποφάσεων. Μπροστά σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα πρέπει να δώσουμε μια απάντηση και να πράξουμε αναλόγως. Πρέπει να ασχοληθούμε μάλλον, παρά να απασχοληθούμε.

Η ανησυχία παρουσιάζεται σαν ένας τρόπος να στριφογυρίζουμε αναζητώντας λύση, ενώ στην πραγματικότητα είναι η έκφραση μιας σύγκρουσης ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημά μας, που ψάχνουν να βρουν ποια λύση είναι η καταλληλότερη. Αφού αποφάσισες να εξερευνήσεις την πνευματικότητά σου, δεν θα ήταν κακό να αρχίσεις να αφιερώνεις κάθε μέρα λίγο χρόνο στην επίκληση των λιγότερων λογικών πλευρών σου (οι περισσότερο λογικές θα έρθουν σ΄ εσένα ακόμη κι αν δεν τις καλέσεις). Πλούτισε, λοιπόν, το πνεύμα σου, ευνόησε το συναίσθημά σου κι άσε να σε οδηγήσει λίγο περισσότερο η διαίσθησή σου.

Έχουν ασχοληθεί πολλοί με την περιγραφή μεθόδων διέγερσης των εγκεφαλικών ζωνών που συσσωρεύουν την ουσία των διαισθητικών και προφητικών ικανοτήτων μας. Κάποιες μέθοδοι μπορεί να έχουν χαρακτηριστικά πραγματικότητας, άλλες αγγίζουν τη φαντασίωση, και κάποιες, τέλος, ειλικρινά μου φαίνονται σκέτο παραλήρημα.

Το δίχως άλλο, θα μας ήταν πολύ χρήσιμο να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τις εσωτερικές μας αφυπνίσεις, όπως το να μάθουμε να σκεφτόμαστε με εικόνες και όχι μόνο με λέξεις. Επίσης, θα μπορούσαμε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στη γλώσσα του σώματός μας (τι να θέλει άραγε να μας πει μ΄ εκείνον τον πόνο ή μ΄ αυτό το αίσθημα ευεξίας;)

Ο κόσμος των αισθήσεων θα φαινόταν πολύ πιο διεγερτικός αν αφιερώναμε περισσότερο χρόνο για να συλλάβουμε ό,τι μας δείχνει το περιβάλλον, κοιτάζοντας τα πάντα με ενδιαφέρον και προσοχή, χωρίς κριτική ή παράπονα, και – όπως λέγαμε πριν – χωρίς να επιδιδόμαστε σε μια προσπάθεια ολοκληρωτικού ελέγχου. Η ρουτίνα, όπως το λέει και το όνομά της (ruta =δρόμος), μας υποχρεώνει να κάνουμε πάντα την ίδια διαδρομή, κι αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ικανότητά μας να ανακαλύψουμε κάτι νέο.

Γι΄ αυτό, όταν οι ασθενείς μου παραπονούνταν πως ένιωθαν κολλημένοι σε μια κατάσταση, συνήθιζα να τους λέω να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό: «Για μια μέρα άλλαξε συνήθειες… πήγαινε μια βόλτα… πάρε τηλέφωνο κάποιον που έχεις καιρό να δεις… δοκίμασε ένα φαγητό που δεν έχεις ξαναφάει… δώσε στην αντίληψή σου μια ευκαιρία». Είναι παραπάνω από προφανές ότι αν πατάς μόνο πάνω στα χνάρια σου, θα καταλήγεις πάντα στον ίδιο προορισμό.

«Ο δρόμος της πνευματικότητας» Jorge Bucay

non esisto

Sono triste tra la gente che

mi sta passando accanto,

ma la nostalgia di rivedere te

è forte più del pianto.

 

Questo sole accende sul mio volto

un segno di speranza.

Sto aspettando quando a un tratto

ti vedrò spuntare in lontananza!

 

Amore, fai presto,

io non resisto…

Se tu non arrivi, non esisto,

non esisto, non esisto…

 

È cambiato il tempo e sta piovendo,

ma resto ad aspettare.

Non m'importa cosa il mondo può pensare,

io non me ne voglio andare.

 

Io mi guardo dentro e mi domando,

ma non sento niente.

Sono solo un resto di speranza

perduta tra la gente.

 

Amore, è già tardi

e non resisto…

Se tu non arrivi, non esisto,

non esisto, non esisto…

ο ξένος

καληνύχτα....

Αχ!...
Ήρθε η ώρα κι η στιγμή αμάν!...αμάν!...
Το στόμα μου, το στόμα μου ν’ ανοίξω

Αχ!...
Και στην καλή παρέα μου Αχ!..., αχ!...
καληνυχτιά, καληνυχτιά ν’ αφήσω


Σ' Αγαπώ...................

η προσδοκία του ταξιδιού, .... είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του...

πηγαίνω από μέρα σε μέρα, σαν από σταθμό σε σταθμό στο σιδηρόδρομο του κορμιού μου ή του πεπρωμένου μου, σκυμμένος πάνω από τους δρόμους και τις πλατείες, πάνω από τα πρόσωπα και τις χειρονομίες.....

.....η ζωή είναι αυτό που την κάνουμε να είναι..... αυτό που βλέπουμε στα όνειρά μας είναι αυτό που είμαστε.....

Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα

στο τέλος της μέρας πέταγα...... Σ' Αγαπώ

ό,τι θέλεις.....

Αν μ' αγαπάς, μείνε κοντά μου 
όσα κι αν έρθουν, να είσαι πάντα εδώ 
Αν μ' αγαπάς, γίνε ο στίχος 
σ' ένα τραγούδι, που γράψαμε κι οι δυο 
Έλα πάρε με καρδιά μου ως εκεί που πας 
να σου στρώνω χίλια αστέρια για να περπατάς 
Χάρισέ μου έναν κόσμο μοναχά για μας 
κι εγώ ό,τι θέλεις δίνω για να μ' αγαπάς...

ILY......................

μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα και απλά

πολλά ανορθόγραφα, πολλές τελίτσες που δεν καταλαβαίνεις τι μπορεί να σημαίνουν, πολλά ακαταλαβίστικα, ο λόγος δεν είναι στρωτός...... απ' όλα αυτά, τούτο νομίζω πως μπορώ να γράψω καλά,

Σ' Αγαπώ αμέτρητα πολύ

είναι σταράτο

είναι αυτό που λέει

δεν είναι αυτό που ίσως φαίνεται

λέει τα πάντα

εννοεί τα πάντα

δεν χρειάζεται άλλο τίποτα να ειπωθεί

"και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα και απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα δε χρειάζονται περισσότερα. Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί. Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη, έτσι να λέμε πια τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη."

Βασίλισσα του φεγγαριού, της νύχτας ηλιαχτίδα....

Όλα μου τα όνειρα μοιάζουν στην μορφή σου
Στα δυο σου μάτια τα μελιά, στο πιο γλυκό φιλί σου
Μες στα μάτια σου εγώ νιώθω πως γεννιέμαι
Πως ξαναζώ απ'την αρχή ,τον πόνο απαρνιέμαι
Βασίλισσα του φεγγαριού, της νύχτας ηλιαχτίδα
Δως μου το φως σου για να δω ότι πότε δεν είδα
Ονειρεύτηκα ζωή χιλιοταξιδεμένη
Μαζί σου θέλω να γυρνώ σ'όλη την οικουμένη
Μες στα μάτια σου εγώ νιώθω πως γεννιέμαι
Πως ξαναζώ απ'την αρχή ,τον πόνο απαρνιέμαι

έλα αγάπη μου .....και κανε τ' όνειρό .... να γελά.

καληνύχτα, καληνύχτα κι ασ' τη νύχτα να κυλά
την ανάσα σου ακούω και ας μην είσαι εδώ κοντά.
καληνύχτα, καληνύχτα και στη νυχτα να μιλα
η δική μας η αγάπη δεν κοιμάται, ξαγρυπνα.
καληνύχτα, καληνύχτα και έλα πλάι μου ξανά
έλα αγάπη μου και κανε τ' όνειρό μου να γελά.
καληνύχτα, καληνύχτα κι ασ' τη νύχτα να κυλά

η δική μας η αγάπη δεν κοιμάται, ξαγρυπνά....

Σ' αγαπάω ........

Tout ira bien Si l'amour est là

Tout ira bien
Tout ira pour le mieux
Tout ira bien
Si l'amour est là 

τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω.....

δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω και τώρα που μεγάλωσα νομίζω πως ακόμη δεν ξέρω..... όμως αυτό που κάνω μου αρέσει πολύ..... μου αρέσει πολύ που σαν ένας νέος Γαλιλαίος ανακάλυψα νέους νόμους, είδα το πιο φωτεινό κατοικήσιμο αστέρι....

και σαν φυλαχτό, τό 'χω μέσα στην καρδιά μου.............

Όλα σ' αγαπάνε ....

Όλα σ' αγαπάνε όπως σ' αγαπώ, μες στις παραισθήσεις μ' άφησες να ζω.

1. Πόσο σ' αγαπώ.

Τη Μέρα Που Σε Γνώρισα

Όσοι με γνώρισαν καλά ξέρουν πως μέσα μου παλεύει μια βροχή
Πότε ποτάμι που κυλά, πότε σταγόνα που ΄χει κάνει ανακωχή

Μπορώ ν’ αλλάξω όσα είμαι, μπορώ ν’ αλλάξω όσα πιστεύω, μπορώ ν’ αλλάξω κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε σκέψη, κάθε βήμα που προχώρησα.
Ένα μόνο ν’ αλλάξω δεν μπορώ. Πόσο άλλαξα τη μέρα που σε γνώρισα....

το φυλαχτό.....

η ανάγκη του λόγου, προφορικού είτε γραπτού, είναι ζωή..... είναι το μοίρασμα του εαυτού με άλλον εαυτό.... είναι εξομολόγηση.... είναι βάλσαμο στο εσωτερικό πόνο.... σε κάνει να γεμίζεις χαρά, να αισιοδοξείς..... αρκετές φορές προσπάθησα να κρατήσω το "λόγο" μέσα, να μη βγεί, δεν μπόρεσε.... ήθελα να πάρω μια ανάσα.... είναι σα να κόβεται η αναπνοή..... όταν είναι μέσα σου η σκέψεις, που γίνονται σκέψεις, που η μία πατά πάνω στην άλλη, που από κάποια στιγμή δεν μπορούν να πάρουν ανάσα, αρχίζουν να αποσυντίθενται , να σαπίζουν.... έτσι άρχισαν να βγαίνουν ξανά, δειλά δειλά....

είναι κάποιες σκέψεις, λόγια, που θεωρούνται πολύ, πάρα πολύ σημαντικά, που κάποια τα θέλεις μόνο για σένα... αλλά τότε αρχίζεις να μη μοιράζεσαι.... γιαυτό "θέλω να τα πω...", να τα πώ σε αυτόν που μπορώ να αφήσω να ακουμπήσει την ψυχή... έτσι οι φόβοι φεύγουν, δεν μένουν μέσα σου να σε επηρεάζουν, αρκεί να μη δημιουργούν "ιώσεις" στον άλλο....

.... έρωτας..... μεγάλη "σκέψη", μεγάλη εσωτερική δύναμη, μπορεί να δημιουργήσει το ακατόρθωτο... αν δεν μπορείς να το μοιραστείς, θα "σκάσει" μέσα σου..... τον απολαμβάνεις στο σώμα, στη σκέψη, στα όνειρα, σε κάνει δυνατό.....

.....οι σκέψεις δεν μπορούν να μείνουν μέσα μας, επιζητούν να βγούν με κάθε είδους εξομολογήσεις.... έτσι ώστε να μοιραστούν..... όλες βγαίνουν...... εκτός από μια μικρή εξαίρεση..... όλοι έχουμε ένα φυλαχτό, αυτό το κρατάμε σαν κόρη οφθαλμού μέσα στην καρδιά μας......

το Αγαπώ πολύ αυτό το φυλαχτό.............................

Σαν φυλαχτό, σε φορώ σαν φυλαχτό 

μη μου αρνηθείς να σε έχω σα Θεό 

Σαν φυλαχτό, σαν ένα άγιο φυλαχτό 

σ έχω πάντα στο λαιμό, 

η ζωή μου να σαι εσύ, 

η ζωή σου να μαι εγώ 

ευχαριστώ ..... τη ζωή.....

ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα πολλά,
μου έδωσε ήχους και την αλφαβήτα
και μ αυτά τις λέξεις για να σκεφτώ, να το φωνάξω
Μητέρα, φίλε, αδελφέ και ασίγαστη φλόγα,
ο δρόμος για την ψυχή αυτής που αγαπώ

ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα πολλά
μου έδωσε τον ήχο και μέσα στην μεγαλοσύνη του
καταγράφει, μέρα και νύχτα, τους γρύλους και τα καναρίνια
σφυριά, κινητήρες, γαυγίσματα σκύλων, καταιγίδες
και τη φωνή την τόσο τρυφερή αυτής που αγαπώ

....χωρίς ήλιο....

είμαι.... μόνος μου εδώ στον κόσμο, μέσα σε ένα πελώριο λευκό κενό, που δεν έχει ούτε φράκτες, ούτε δένδρα, ούτε λουλούδια..... όλα χάνονται, ο ήλιος αποσύρεται από τον ουρανό, αφήνοντάς με εντελώς μόνο.....
το σώμα σέρνει πίσω του την ψυχή του, ή η ψυχή το σώμα...ώσπου χάνονται προς το βάθος του αχανούς λευκού.....
σκέφτομαι αυτές τις σκέψεις.... πως οι σκέψεις αυτές είναι όλη μου η ύπαρξη, κάθε σκέψη είναι υπεύθυνη για το γεγονός πως βρίσκομαι εδώ, σαν χαμένη, που προσπαθώντας να κοιτάξει από το παράθυρο, το βρίσκει με σανίδες καρφωμένο, να δεί πως είναι, ακυβέρνητη μέσα σε μιά θάλασσα από αγριόχορτα, που από χρυσά στάχυα γινήκαν, ....
στο γραφείο, αυτό που κάθομαι, αντιλαμβάνομαι πως οι παλμοί χάνονται, ο χρόνος δεν προχωρεί, παγώνει δίχως Ήλιο........

....πές μου μάντη Τειρεσία....

.....ύστερα από ένα ακόμα μεγαλύτερο άδειο διάστημα, η ψυχή μεγαλώνει την περιπλάνησή της, δεν βρίσκει σκοινιά να πιαστεί.....όλο και περισσότερο τα κύματα την απομακρύνουν από την Ιθάκη της.....

πές μου μάντη Τειρεσία, θα καταφέρω να φτάσω στην Ιθάκη?....

κι αν φυγει από το χέρι?......

όταν το γνωμικό μιλά για ξεχωριστούς ανθρώπους....

“Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει”

Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ

προσπαθεί να κοιτάζει μέσα της, προκειμένου να κάνει feedback.....
μ' αρέσει το ηλιοβασίλεμα....

η μέρα έχει το σκοτάδι και το φως....στο σκοτάδι ονειρευόμαστε και στο φως ξυπνάμε....

όταν το γνωμικό μιλά για ξεχωριστούς ανθρώπους....η ζωή μιλά για έναν (1/2+1/2)....

Σ' Αγαπώ......αν θες, ξύπνα με.......

ο ήλιος αβασίλεψε κι ο αητός απεκοιμήθη.....

Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στις πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,
είναι γι᾿ αυτούς σα μία γλυκιά γυναίκεια συντροφιά.

Είναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες,
κι είναι τα γκρίζα μάτια της γιομάτα ηλεκτρισμό
κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
πως αναλύεται σ᾿ ένα αργό και ηδονικό σπασμό.

Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι᾿ αυτό
κι όταν αργά και ράθυμα στα μάτια τους κοιτάζει,
θαρρείς έναν παράξενο πως φέρνει πυρετό.

Γιατί είναι τ᾿ άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο το τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ᾿ ένα σημείο κοιτώνας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.

Και τότε οι ναύτες που πολύ σπάνια λυγάει η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτη μία παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουνε θερμή, γυναίκα αγαπητή.


Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910



δε νομίζω πως κοιμάμαι, δε νομίζω πως δεν ακούω όταν μου ψιθυρίζεις στ' όνειρο.....έχω απλά κλειστά τα βλέφαρά μου κι απολαμβάνω να σ’ ακούω να μου μιλάς για όσα θέλεις να πείς και για όσα δεν τολμάς να μου πεις όσο ξύπνιοι κι αν είμαστε, σαν κοιτιόμαστε στα μάτια....
Σ' Αγαπώ.....................................................

μια εσωτερική ανάγκη....

εδώ και αρκετό καιρό έχει αρχίσει μια ασχολία με την κηπουρική, σκαλίζοντας, γραντζένοντας, φυτεύοντας….. είναι μια εξομολόγηση, που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλοϊκή, είναι μια εξερεύνηση του τι είναι η ζωή μέσα στη φύση που ζούμε, που ζεί ο κόσμος… και συνεχίζω να το κάνω…..
η σκληρότητα του κόσμου, της φύσης, κακομεταχειρίζεται τους λεπτούς, τους αδύνατους…. στο βάθος της ψυχής υπάρχει ακόμα αυτό το «ιδανικό» της αγάπης…..
η εξομολόγηση αποτελεί την παρηγοριά μου…. παρηγοριά για τα ονειρικά πάθη, για την πίστη σε «Αυτή»… για την αξία αυτής της ψυχής…..
εξομολόγηση ή επικοινωνία?.... σχεδόν ίδιες καταστάσεις…. η διαφορά τους η ύπαρξη των άμεσων προσώπων… όλοι μας έχουμε την ανάγκη της επικοινωνίας…. επικοινωνίας ζωής, μέσα από τις σχέσεις με ανθρώπους που επιλέγεις και αργότερα γίνονται οι σημαντικοί άνθρωποί σου…..
όταν ο άνθρωπός σου είναι δίπλα ή απέναντί σου η επικοινωνία, εκτός από τις λέξεις γίνεται μέσα από την αίσθηση, το συναίσθημα, την έκφραση του σώματος σου, τον τρόπο που αγκαλιάζεις, τον τρόπο που επικοινωνείς με την ματιά σου….. και όταν μιλάς οι λέξεις χρωματίζονται με συναίσθημα και ότι κουβαλάς μέσ’ στην ψυχή….. που όταν βγαίνουν από τα βαθιά έγκατά της, είναι και αυτό μια εξομολόγηση, που εκφράζει μια εσωτερική ανάγκη να αποκαλύψεις στον άνθρωπό σου μια εσωτερική σου πραγματικότητα για μια σκέψη που σε ταλαιπωρεί, ένα συναίσθημα που σε βασανίζει, μια κατάσταση που έχεις βιώσει…. το να μπορείς να πεις στον άνθρωπό σου συναισθηματικές αλήθειες, ή σκέψεις που σε προβληματίζουν, είναι μια ανακούφιση, μια εσωτερική απελευθέρωση, που μπορεί να δημιουργήσει πιθανότητες να λυθεί κάποιο πρόβλημα ή να μπορέσει να αντιμετωπιστεί… προσπαθεί να καθαρίσει μια περιοχή του μυαλού, να αραιώσει μια ομιχλώδη κατάσταση….
υπάρχει ένας καταγραφέας καταστάσεων, το υποσυνείδητο, καταγράφει όλα ανεξαιρέτως και κάποια στιγμή ενώ δεν θυμάσαι, αρχίζουν να εμφανίζονται εικόνες που δεν είχες φανταστεί…..
εξομολογούμαι…. δεν θέλω να μείνουν απλώς σε ένα υποσυνείδητο και να μη θυμάμαι…. θέλω να τα έχω συνεχώς μπροστά μου….
όλες αυτές οι εξομολογήσεις…..!!!!!

έλα να δούμε κανένα όνειρο τώρα…..

καληνύχτα Jasmin….μυρωδάτη….I.L.Y.....

θέλω να σου πω πολλά αρκεί ν’ ακούσεις την καρδιά μου…. γίνε ένα με το χτύπο της... ακούς?

κοιτάζω το άστρο τ' ουρανού....μια διασκευή...

κοιτάζω το όνειρο με τα μάτια ανοιχτά, με το βλέμμα να χάνεται.... να χάνεται  εκει που ο κόσμος τελειώνει, εκεί που το αστέρι λάμπει και του λες, φίλησέ με…… αλλά είναι τόσο μακριά….

κοιτάζω το όνειρο, με το βλέμμα να πλανάται στο άπειρο, να μη μπορείς να δεις πιο βαθιά, γιατί το φως χάθηκε…. μαύρο σκοτάδι, δως μου το χέρι σου, κράτησέ με… τι ζητάω εδώ, τόσο μακριά, μες στο σκοτεινό σκοτάδι….μόνο μια καρδιά γνωρίζει….γνωρίζει μέχρι που μπορούμε να πάμε, γνωρίζει τι αναζητάμε, μας γνωρίζει, μας πιστεύει, όσο πιστεύω εγώ εσένα και ‘συ εμένα….. αυτά που νοιώθουμε δε θα χαθούν….. τα χέρια μας θα είναι ανοιχτά, να μπορούν να πιάσουν την αγκαλιά…. το χνότο θα ‘ναι πάντα ζεστό και θα γράφει στον καθρέφτη, το πόσο πολύ σε θέλω….. είμαι στα όνειρά σου, είμαι στην καρδιά σου…..φαντασίες…εεεε!!!.... θα ήμουν και στην αγκαλιά σου….. όλα αυτά και άλλα πολλά, χίλιες φορές τα ‘χεις ακούσει, μήπως δεν ήταν κανείς να τα εννοεί???......εκεί…..

είσαι πάντα μεσ’ τη σκέψη μου, μεσ’ το μυαλό μου, μου γεμίζεις την ελπίδα της ζωής, ομορφαίνεις τα όνειρα, αντέχω τα πάντα όταν αισθάνομαι την παρουσία σου….. ονειρεύομαι πως έχω τα χέρια πάντα ανοιχτά…..στα ‘χουν πει αυτά χίλιες φορές…..τα εννοώ…. το γνωρίζεις…..

κοιτάζω το όνειρο.........τι όμορφο!!!.......

....La vie est belle, mon amour.....

Day after day life slips away
Moi je vis d'amour et de danse
D'écrire mon histoire à l'encre bleue

Laissez-moi danser, laissez-moi

Aller jusqu'au bout du rêve

Aller jusqu'au bout du rêve

όταν βγαίνουν από μέσα σου....

είναι και κάτι γυναίκες που δεν πιάνονται….. βγάζουν φτερά και πετούν, αφήνοντας πίσω τους άρωμα γαρδένιας και μια γλυκιά μελωδία….. μπορεί να είναι αρκετά παράξενα αυτά αλλά δεν είναι….. είναι απλά αλλιώτικες….. είναι ευγενικές και ξέρουν να χαμογελούν….. αγαπούν τις καλημέρες και τα γλυκά, ιδίως αυτά που έχουν σοκολάτα… τα φτιάχνουν μόνες τους, ξέρουν καλές συνταγές….. μπορεί να λένε ότι δεν τους αρέσουν τα λουλούδια, αλλα ξέρουν να τους μιλούν….. μου αρέσει το ταγκό και το βάλς, ονειρεύομαι να το χορεψουμε μαζί, όχι μόνο γιατί μου αρέσουν, δίνουν το καθ’ ένα μια ερμηνεία στο όνειρο, μου αρέσουν γιατί μοιάζουν με το περπάτημά τους…. μπορεί οι κινήσεις τους να τις πετούν στα ουράνια, αλλά μαγκώνουν καλά το έδαφος…. δεν πετούν μόνο τα πόδια, πετούν ολόκληρες, πετά η καρδιά τους, αλλά μόλις τη βλέπουν να προσπαθεί να πετάξει, να ‘σου και την γραπώνουν και τη βάζουν ξανά στη θέση της….. ξέρουν να κρατιούνται, ξέρουν να δίνουν με όλη τους τη δύναμη, ξέρουν να αγαπούν, ξέρουν να μοιράζουν απλοχερα και να μη περιμένουν ανταπόδοση…. τέτοιες γυναίκες είναι σαν τις Νεράιδες, είναι αλλιώτικες γυναίκες, δίνουν αλλά δεν παίρνουν, προσφέρουν αλλά δεν δέχονται προσφορές, δακρύζουν, αλλά δεν θα τις δεις ποτέ να δακρύζουν, τα κρύβουν μέσα σε χαμόγελα….. δεν φέρνουν το άλλο σε δύσκολη θέση, δεν εξωτερικεύουν την πληγή τους, προσπαθούν να την επουλώσουν μόνες τους, που άλλοτε τα καταφέρνουν και άλλοτε όχι και τους τρώει για καιρό, το καμουφλάρουν πίσω από μεγάλα χαμόγελα… αντέχοντας τον μεγάλο πόνο…. είναι δυνατές πολύ κι ας σπαρταράει από μέσα η καρδιά τους…. αυτές οι γυναίκες είναι ένα θαύμα της φύσης….. έχουν μέσα τους την ελπίδα πως μπορούν να έχουν όνειρα, δικά τους, μόνο… και μια αγάπη θα κλείσει τις πληγές, μια αγάπη λιτή, αυθεντική και ίσως και παραμυθένια….. και λέω ίσως γιατί δεν πιστεύουν σε παραμύθια…. τη θέλουν όπως είναι και αυτές……

τέτοιες γυναίκες δεν έχω γνωρίσει….. έχω γνωρίσει μία….. μόνο μία……

.....την Αγαπώ.....γιατί έχει πολλά θαυμαστικά!!!!!!!......

μια γλυκειά γεύση.....

για το παιδί που σαν σήμερα......

I Love You.......

γεννήθηκε (σαν) απόψε ένα παιδί.......

"γεννήθηκε απόψε ένα παιδί, ελπίζει ακόμα στους ανθρώπους ο Θεός....."

ένα παιδί με δύναμη, όχι αστεία.... που άλλαξε ζωές.....που δίνει άλλο ρυθμό στην καθημερινότητα όλων όσων είναι γύρω του...... που χτυπά το ντέφι και χορεύουν όλοι γύρω του...... υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να βλέπει κανείς αυτό το χαμόγελο!!!!!......

Σ' Αγαπάω πολύ............................πολύ...............................

Η Κόρη του Βουνού....

Να κάθεται ξυπόλυτη  κι' αχτένιστη την είδα,
με κρεμαστά τα πόδια της στων βάτων τα γκρεμνά·
κ' εγώ που πέρναγα κοντά την πήρα για νεράιδα
κ' είπα : «θέλεις να ’ρθης μ' εμέ στον κάμπο, στα βουνά;»

Με κοίταξε με κείνο της το βλέμμα, που κρατάει
για τελευταίο η ομορφονιά σαν τη νικάμε πια.
Και της ξανάπα: «είν' ο καιρός που ο κόσμος αγαπάει,
θέλεις κάτω απ' τα δέντρα εκεί να πάμε τα ισκιερά!»

Εσφούγγιξε τα πόδια της 'πά στη χορταριασμένη 
ραχούλα και με κοίταξε για δεύτερη φορά·
κ' έμεινε η όμορφη ναζού τότε συλλογισμένη... 
Ω ! πώς τραγούδαγαν τρελλά στο δάσος τα πουλιά !

Πόσο γλυκά και τα νερά τη ρεμματιά φιλούσαν ! 
Κ' είδα σιμά μου να ’ρχεται στα βάτα τα πυκνά, 
ευτυχισμένη η κορασιά, φοβιάρα και γελούσαν 
τ' αγριωπά τα μάτια της κάτω από τα μαλλιά....

Νεράιδα του βουνού … είναι λένε άπιαστες…. χορεύουν ατέλειωτους χορούς, ξεφεύγουν ανάμεσα στα δένδρα, τα ακουμπούν, αφήνοντας κατι τι σημάδια….. τότε μπορείς να το αγγίξεις, κάθε σημάδι, αφού είναι πραγματικό το «αγγίζεις», το αντιλαμβάνεσαι με κάποια αίσθηση, το γεύεσαι, το βιώνεις πολλαπλά….. κάποια στιγμή το σημάδι, αυτό που μπορεί να σου καθορίζει τα πάντα, γίνεται ανέγγιχτο και δεν ξέρεις ούτε αν είναι υπαρκτό….. ο χρόνος περνά μεταξύ πραγματικού και φαντασίας, που τείνει να ειναι μόνο φαντασία…. τόσα πράγματα…. τώρα δεν υπάρχουν…
έφτιαχνα πετράδια, να τη ντύσω, να τα κρεμάσω, να τα σχεδιάσω, να τα γράψω… γιατί τα  πετράδια είναι άκαυστα από τη φλόγα του έρωτα…. μένουν μέσα στις στάχτες, ατόφια και αυθεντικά, ανέγγιχτα και ακέραια, χωρίς να χάνουν ούτε ένα μόριο από την ύλη τους… δεν  οξειδώνονται αλλά και η σκουριά, οι άσχημες στιγμές, πού πλημμυρίζουν δίπλα τους, παντού και πάντα, δεν κολλάνε πάνω τους, δεν αλλοιώνονται, παραμένουν πετράδια και μέσα στις στάχτες που μένουν….
τα πετράδια αυτά, που φτιάχνουμε ή δίνουμε, είναι φτιαγμένα από την αγάπη, μένουν αθάνατα, άτρωτα στο δικό μας, προσωπικό κόσμο και είμαστε ευτυχισμένοι γι’ αυτό…. τα βλέπουμε με τα δικά μας μάτια, ότι υπάρχουν….
"καρναγιάρω" ξανά και ξανά, ώσπου όλα αυτά γίνονται μια σταθερή βάρκα, κωπηλατώ στο απέραντο πέλαγος χωρίς φόβο, γιατί έχει δημιουργηθεί κάτι από μας, και γνωρίζουμε πως αντέχει… είναι πετράδι της ψυχής μας…

πετράδι μου πανέμορφο...... Νεράιδα του Βουνού...... Σ' Αγαπώ.......

απ' οτι θυμάμαι...

"Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασιλική οδός για την εξερεύνηση του υποσυνείδητου."

Sigmund Freud

Άγγιγμα
Η ανάγκη μας να διαπιστώσουμε αν κάτι είναι πραγματικό, είναι πολύ μεγάλη αν ονειρευτούμε να μας αγγίζουν ή και εμείς να αγγίζουμε κάποιον. Ένα χάδι συμβολίζει την ανάγκη μας να δούμε ότι αυτό που αισθανόμαστε ή και ακόμη φανταζόμαστε έχει υλική υπόσταση. Το ότι καταφέρνουμε να αγγίξουμε κάποιον ή κάτι σημαίνει πως είναι αλήθεια όλα όσα αισθανόμαστε και δεν είναι στη σφαίρα της φαντασίας ή της προσδοκίας μας.

Αμάξι
Το αυτοκίνητο όπως και κάθε μεταφορικό μέσο συμβολίζει τη ζωή μας. Ανάλογα με το αν οδηγούμε εμείς ή βρισκόμαστε συνοδηγοί μπορούμε να ερμηνεύσουμε το όνειρο αυτό.
Αν βρισκόμαστε συνοδηγός σε ένα αμάξι σημαίνει ότι μας καθορίζουν τη ζωή μας οι άλλοι, και ακόμη πιο πολύ μας επηρεάζουν αν βρισκόμαστε στα πίσω καθίσματα. Έχουμε αφεθεί στα θέλω και τις επιθυμίες των άλλων και δεν κοιτάζουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας.
Αν οδηγούμε εμείς αυτοκίνητο πρόκειται για ένα αρκετά ευχάριστο όνειρο γιατί έχουμε τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μας.
Ανάλογα με το που πάμε, πόσο μεγάλο αμάξι οδηγάμε, πως οδηγάμε και πόσο γρήγορα πάμε συμβολίζει το που οδηγούμε τη ζωή μας.

Αγάπη
Πόσες φορές ξυπνήσαμε από ένα πολύ γλυκό και όμορφο όνειρο που εισπράξαμε την αγάπη και αισθανθήκαμε ότι είδαμε το πιο όμορφο όνειρο της ζωής μας. Είδαμε να μας αγαπούν, να αισθάνεται κάποιος έρωτα για εμάς, ωστόσο αυτό δεν είναι ένα θετικό όνειρο. Του εναντίον, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί δεν έχουμε εκτιμήσει σωστά, ή ποντάρουμε (σε περίπτωση που δούμε γνωστό μας άτομο ως ερωτικό σύντροφο) σε λάθος άτομο. Ενδεχομένως να υπερεκτιμούμε τα αισθήματα του για εμάς.
Στην περίπτωση που δούμε τα ακριβώς αντίθετα, να μην μας χαρίζει κάποιος-α τον έρωτα του, την αγάπη του και να μας το εκφράζει με έναν τρόπο που θα μπορούσαμε να πούμε ότι μας μισεί τότε μας αγαπά υπερβολικά αυτός ο άνθρωπος όταν ξυπνήσουμε. Αυτή η αντίφαση στην πραγματικότητα μπορεί να μην καθιστά το όνειρο μας όμορφο αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή που μας απασχολεί στην προκειμένη και είναι ένας ορισμός της αληθινής ευτυχίας.

Αγκαλιά
Η αγκαλιά στο όνειρο μας, έχει διάφορες ερμηνείες. Μπορεί να φαίνεται ότι είναι κάτι καλό, αλλά υπάρχουν και φορές που μας παραπέμπει σε κάτι δυσάρεστο. Για παράδειγμα εάν είμαστε ήδη σε μια σχέση και δούμε ότι αγκαλιάζουμε το ταίρι μας, θα πρέπει να προσέξουμε καλά εάν τελικά τα συναισθήματα του είναι αγνά προς εμάς. Εάν όμως δούμε πολύ δικό μας άτομο να το αγκαλιάζουμε, τότε προσοχή μεγάλη γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με θέματα που αφορούν την υγεία μας. Είτε ψυχική είτε και σωματική.
Γενικά η αγκαλιά όμως συμβολίζει και την ανάγκη να έχουμε διπλά μας άτομα που θα μας αγαπούν και θα μας προσέχουν και η ανάγκη μας για την πράξη αυτή, οδηγεί στην ανασφάλεια μας, εάν τελικά τα αισθήματα τους είναι αληθινά απέναντι μας.

Άσπρο
Το άσπρο χρώμα στον ύπνο μας, δείχνει ότι θέλουμε να ξεφύγουμε από μια κατάσταση άσχημη τη στιγμή εκείνη και δεν θέλουμε να σκαφτόμαστε αρνητικά που στη προκείμενη περίπτωση είναι το μαύρο χρώμα.
Η ανάγκη μας να καταφέρουμε να λύσουμε προσωπικά πρόβλημα, δίνει ένα άτονο χρώμα στον ονειρικό ψυχισμό μας και μας βάζει σε έντονες σκέψεις ότι δεν πρέπει να κλείσουμε τα μάτια στην αλήθεια.
Από την άλλη όμως συμβολίζει και μια νέα ζωή που ανοίγεται μπροστά μας και πρέπει να την δεχτούμε με μεγάλη ευχαρίστηση. Κατά βάση δεν είναι ένα ευχάριστο και ελπιδοφόρο όνειρο όμως και χρειάζεται λίγη προσοχή από εμάς και των αγαπημένων μας προσώπων.

Απόλαυση
Η απόλαυση στο όνειρο μας και γενικά η ηδονή, είναι κάτι πολύ χαρούμενο και φέρνει στη πραγματική μας ζωή, μια μεγάλη ευτυχία και επιτυχία των στόχων μας.

Βοήθεια
Εάν δούμε ότι προσφέρουμε την βοήθεια μας σε αλλά άτομα, φανερώνει την ανάγκη να μας δεχτεί το περιβάλλον μας και να αποδεχτεί τις προσπάθειες μας.
Εάν εμείς οι ίδιοι ζητάμε βοήθεια, δείχνει την αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε μονοί μας διαφορές καταστάσεις.

Βράχια
Όπως και στην πραγματική ζωή ο βράχος είναι το σύμβολο της δύναμης και της επιβλητικότητας έτσι και όταν τον ονειρευτούμε, δηλώνει τον πραγματικό μας εαυτό που έχει αντοχές πολλές.
Η δύναμη που θα αποκτήσουμε στο μέλλον και θα καταφέρουμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα μας. Η σταθερότητα των συναισθημάτων μας απέναντι στους άλλους. Η αληθινή αξία της ζωής μας και η δύναμη να την δημιουργήσουμε έτσι όπως θέλουμε εμείς.
Από την άλλη όμως ο βράχος μπορεί να είναι και οιωνός προβλημάτων μεγάλων που θα μας συμβούν.

Γαλήνη
Η γαληνή μπορεί να δηλώνει στο όνειρο μας μια κατάσταση ευχάριστη και χαρούμενη, αλλά αυτό μπορεί να έχει και μια άλλη ερμηνεία σε ένα άλλο επίπεδο. Στην πραγματικότητα δείχνει την πίεση που μπορούμε να έχουμε σε διάφορα θέματα και την δική μας προσωπική ανασφάλεια και φόβο, ότι δεν θα καταφέρουμε τίποτα.

Γνωριμία
Αν δεις ότι κάνεις μια καινούρια γνωριμία, πρέπει να προσέξεις τα προβλήματα στις υποθέσεις σου. Αν συναντάς παλιές γνωριμίες, θα κερδίσεις  αρκετά χρήματα. Αν δείτε πως συναντήσατε κάποιο γνωστό και συνομιλήσατε ευχάριστα μαζί του, σημαίνει πως οι δουλειές σας θα κυλήσουν ομαλά, και πως θα υπάρξει κάποια ασυμφωνία στις οικογενειακές σας υποθέσεις, αλλά μικρή.
Αν δείτε πως φιλονικούσατε ή μιλούσατε σε έντονο ύφος με γνωστό, θα πρέπει να περιμένετε ταπεινώσεις και μπλεξίματα στο περιβάλλον σας.
Αν δείτε πως νιώσατε ντροπή από τη συνάντηση γνωστού προσώπου, ή το συναντήσατε σε ακατάλληλο χρόνο, σημαίνει ότι θα κατηγορηθείτε για αθέμιτη διαγωγή και πως κάποιοι άλλοι θα προδώσουν το μυστικό.
Για μια νέα γυναίκα που είδε στον ύπνο της πολλές γνωριμίες σημαίνει ότι οι δουλειές της θα πάνε καλά και ότι ο ερωτάς της αξίζει τον κόπο. Αν δει ότι ο κύκλος των γνωριμιών της ήταν μικρός, θα σταθεί άτυχη στην απόκτηση κοινωνικών ευνοιών.

Γύμνια
Το γυμνό στο όνειρο μας συμβολίζει την ανάγκη μας για σεξουαλική επαφή η και να έρθουμε πιο κοντά στη σχέση μας. Κάπου η απόσταση μεγάλωσε μεταξύ μας και θέλουμε να σπάσουμε το πάγο που υπάρχει ανάμεσα μας.
Σε άλλη ερμηνεία, δηλώνει την καθαρότητα της ψυχής μας και ότι είμαστε αυτοί που είμαστε και δεν κρύβουμε τίποτα. Από την άλλη ότι έχουμε ένα φόβο να εκφράσουμε άνετα ότι νιώθουμε για τους άλλους.
Εάν δεν δεχόμαστε το γυμνό αυτό στο όνειρο μας, σημαίνει ότι έχουμε μεγάλη ταραχή να δεχθούμε κάποια αλήθεια που θα έχει τρομερές αποκαλύψεις. Στην ιδία κλίμακα συμβολίζει την απομάκρυνση μας από την ερωτική μας ζωή και τα πολλά προβλήματα που μας κρατάνε σε μεγάλη απόσταση από αυτήν.

Γυναίκα
Η γυναίκα σε ένα όνειρο συμβολίζει το άγνωστο, την άβυσσο και την δυσνόητη και πολύπλευρη προσωπικότητα που διαθέτει. Αν δει ένας άνδρας μία ή περισσότερες γυναίκες σημαίνει την αυξημένη του ερωτική επιθυμία για το αντίθετο φύλλο. Αλλά ταυτόχρονα σημαίνει και την δυσκολία ενός άνδρα να κατανοήσει αν διαθέτει μια σχέση την γυναίκα που έχει απέναντι του. Νιώθει ανασφάλεια και ότι την χάνει.
Σε μια γυναίκα που θα ονειρευτεί μια άλλη γυναίκα σημαίνει πως κάπου έχει χάσει την θηλυκότητα της, δεν εκπέμπει την απαιτούμενη σεξουαλικότητα της.
Φυσικά και σε ένα τέτοιο όνειρο που θα δούμε θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ρόλο της γυναίκας αυτής. Δηλαδή αν είναι συγγενής, φίλη ή γνωστή μας κα πως θα την δούμε ακριβώς στο όνειρο μας ώστε ανάλογα να κρίνουμε τι συμβολίζει.

Δρόμος
Εάν ο δρόμος είναι ίσιος και χωρίς λακκούβες, τότε συμβολίζει τους στόχους που θα επιτύχουμε στη ζωή μας και θα μας καλύψουν σε όλους τους τομείς μας. Εάν ένας δρόμος έχει πολλά εμπόδια και δεν είναι ίσιος, αλλά έχει στροφές τότε θα περάσουμε από την επιτυχία στην αποτυχία.
Εάν δούμε ένα δρόμο γεμάτο δέντρα, αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε μεγάλη συμμέτοχη μέσα στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι.
Εάν ο δρόμος που διανύουμε έχει σκοτάδι και δεν έχουμε καλή οπτική επαφή, συμβολίζει την μεγάλη ανασφάλεια που επικρατεί στη ζωή μας, την αδυναμία μας να ρισκάρουμε, την επιθυμία μας να έχουμε διπλά μας άτομα που θα μας βοηθάνε.

Ήλιος
Ο ήλιος είναι το μέσο εκείνο που μας προσφέρει ζωή. Είναι η ιδία η ζωή μας. Οι ακτίνες του δημιουργούν μια δημιουργική ατμόσφαιρα και ευθύνονται για την ομαλή μας ανάπτυξη. Αν δούμε τον ήλιο στο όνειρο μας, σημαίνει ότι θα περάσουμε σε μια περίοδο όμορφης ανόδου, που θα μας προσφέρει πολλά κέρδη. Είτε υλικά είτε πνευματικά.
Επίσης φανερώνει την γαληνή που θα έρθει στη ζωή μας και την ανάγκη μας να νιώσουμε ηρεμία με τον εαυτό μας. Οι κόποι μας θα αποδώσουν καρπούς και θα δεχτούμε στη ζωή μας πολλά θετικά στοιχειά. Η λάμψη του ήλιου συμβολίζει την αναγέννηση και την δημιουργία μιας νέας ζωής που θα μας οδηγήσει στο απολυτό.
Σε αντίθετο πλάνο εάν ο ήλιος κρύβεται πίσω από σύννεφα η είναι θόλος και όχι καθαρός, σημαίνει ότι κάποιος θα απειλήσει το εγώ μας και θα μας αποτραβήξει από τους στόχους μας. Επίσης στο ίδιο σκηνικό υπάρχει και η ερμηνεία μιας σχέσης που θα οδηγηθεί στο τέλος της, μάλλον με αρνητικές επιπτώσεις στον εσωτερικό μας κόσμο.

Ηδονή
Η απόλαυση στο όνειρο μας και γενικά η ηδονή, είναι κάτι πολύ χαρούμενο και φέρνει στη πραγματική μας ζωή, μια μεγάλη ευτυχία και επιτυχία των στόχων μας.

Κόπρανα
Είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα όνειρα και όλοι σχεδόν, δίνουν την ίδια ερμηνεία εκείνη της οικονομικής ευμάρειας. Η αληθινή ερμηνεία του μπορεί να είναι ότι θα αποκτήσουμε χρήματα αλλά υπάρχει και άλλη ερμηνεία. Το να δούμε τα δικά μας κόπρανα, δηλαδή εμείς οι ίδιοι να αφοδεύουμε, σημαίνει ότι θα αποβάλουμε κάθε τι περιττό από τη ζωή μας. Συμβολίζει την λύτρωση μας και το ότι αποβάλουμε κάθε τοξική ενέργεια από την καθημερινότητα μας. Όσο πιο πολλά είναι τα περιττώματα τόσο μεγαλύτερη ανακούφιση θα νιώσουμε στην πραγματική μας ζωή.
Αν δούμε απλά ή βρισκόμαστε σε έναν χώρο γεμάτο ανθρώπινα ή και ζώου περιττώματα τότε σημαίνει πως θα μας έρθει ξαφνικά και αναπάντεχα ένα ευχάριστο νέο δεν αποκλείεται ν πάρουμε χρήματα που μας οφείλουν.

Λεωφόρος
Αν δούμε λεωφόρο, σημαίνει ότι θα έχουμε μεγάλη άνοδο στα επαγγελματικά μας και θα πετύχουμε κάποιους πολύ μεγάλους στόχους μας. Αν η λεωφόρος αυτή έχει πολύ κίνηση, σημαίνει ότι κάποια προβλήματα θα μπουν στο δρόμο μας ως εμπόδια.

Φιλί
Το φιλί στο όνειρο μας, είναι θετικός οιωνός, συμβολίζει την αγάπη, την πίστη, την αλήθεια, το πάθος και τον έρωτα. Όλα αυτά θα ζήσουμε στο προσεχές μέλλον, στην σχέση μας θα απολαύσουμε την απόλυτη ερωτική καταξίωση, ενώ απλόχερα θα προσφέρουμε την αγάπη μας σε όλα τα άτομα που μας περιβάλλουν.
Αν φιλάμε κάποιου τα χέρια συμβολίζει πως για αυτό το πρόσωπο ή γενικά έχουμε σεβασμό και μας προκαλεί αισθήματα γαλήνης.
Το φιλί στο μάγουλο ή στο στόμα σημαίνει ότι είμαστε σε μια διάθεση να ερωτευθούμε και να αφήσουμε την έλξη και το πάθος, να μας οδηγήσει εκεί που πραγματικά προστάζει η καρδιά μας.

Χειραψία
Αν δείτε στο όνειρο σας πως χαιρετάτε κάποιον με χειραψία, προμηνύονται πλούτη, κοινωνική διάκριση και άνοδος επαγγελματική. Αν φορούσατε γάντια, σημαίνει πως θα ξεπεράσετε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε. Για μια νέα γυναίκα που θα δει πως χαιρετά κάποιον με χειραψία, σημαίνει πως θα κάνει μια πολύ σημαντική γνωριμία με έναν άνθρωπο που θα την στηρίξει και θα την προωθήσει σε επαγγελματικά ζητήματα. Αν δείτε πως κάνατε χειραψία με κάποιον ανώτερο σας, σημαίνει προαγωγή και νέα θέση ευθυνών. Αν δείτε πως το πρόσωπο που κάνετε την χειραψία ήταν κατώτερο σας, σημαίνει ευτυχία σε ερωτικά και οικογενειακά θέματα. Αν όμως δείτε πως κάνετε χειραψία και τα χέρια σας ή τα χέρια του άλλου ήταν βρώμικα, σημαίνει εχθρότητες και δολοπλοκίες στο άμεσο περιβάλλον σας.

....όνειρα έκαναν παρέα μαζί με αγγέλους και ξωτικά....

οι μέρες για κάποιους είναι γλυκιές, ζεστές, για κάποιους άλλους να συνεχίζεται το μαρτύριο της επιβίωσης, κάποιοι άλλοι μπορεί να μπορούν να ζήσουν, γιατί έχουν τα περισσότερα υλικά αγαθά, αλλά δεν έχουν τα ψυχικά……
είναι και τα όνειρα στοιχεία κάποιας βάσης, που μπορείς να κτίσεις ένα μέλλον….
πλάθουν και ζυμώνουν στάσεις της ζωής μας
η ομορφιά της ζωής δεν έρχεται απ’ τον ουρανό, με μικρές εξαιρέσεις σαν αυτή,…. είναι βασικά δικό μας δημιούργημα και γι’ αυτό είναι τόσο Όμορφη…. όλοι θέλουμε τα όνειρα να μην καθορίζονται από την τύχη ή από εξωτερικές παρεμβάσεις, αλλά από δική μας ονειροπόληση και δημιουργία….. ο καθένας μας θέλει να φτιάχνει τα δικά του όνειρα…
όσο περνούν οι μέρες, χρόνια τώρα, έχω χαθεί, γλυκά, μέσα στα όνειρά μου….. με κρατούσαν όρθιο, μπορούσα να περπατώ με ανοιχτά τα μάτια….. τέτοιες μέρες τα όνειρα έκαναν παρέα μαζί με αγγέλους και ξωτικά, με τους γύρω μας ανθρώπους, μιλούσαν, με τον καθένα διαφορετικά….. δημιουργόντουσαν αναλαμπές και φώτα σε σκοτάδια, που με το που πρόβαλε η αυγή έσβηναν, χανόντουσαν…….
όταν τα δάχτυλα είναι παγωμένα, η σκέψη δεν βγαίνει, λίγες φορές που μπορεί λίγο να ζεστάθηκαν, ζεστάθηκε και η καρδιά,…. και μπόρεσαν κάτι να σκαλίσουν, όπως τώρα… έτσι σκάλιζαν….. και νόμιζαν ότι τα φυτά θα μπορέσουν να πάρουν αέρα, δύναμη, να αναπτυχθούν…… ερχόταν ο μπουρινοκαιρός και «καθάριζε»….. και πάλι από την αρχή…..
νόμιζαν τα όνειρα ότι θα βρίσκονται πάντα σε ένα κόσμο με χρώματα κι αρώματα, με γαλήνη και ομορφιές, χωρίς ταμπέλες, χωμένα, ή παρκαρισμένα μέσα σε ζεστές αγκαλιές και να λές την αυγή…… δεν θέλω να σηκωθώ, ας μείνω κι άλλο κάτω απ’ τα σκεπάσματα μαζί με τα όνειρα, να κοιμηθώ λίγο ακόμα…..
τα χριστούγεννα περάσαν, η Γέννηση πέρασε, η αλλαγή της φρουράς, παλιού και νέου έγινε…. σε λίγο τα ξωτικά θα φύγουν, δεν αντέχουν τον εξαγνισμό του συμβόλου της βάπτισης….
τρέμω….. είναι μια αλήθεια… ανοίγω τα χέρια να αγκαλιάσω το σώμα και η αγκαλιά χάνεται…
έγινε ένα βήμα…. μπρος ή πίσω?...... και επειδή διαισθάνομαι, δεν θέλω να γνωρίζω….
τα δάχτυλα αρχίζουν ξανά να παγώνουν και η καρδιά να πάλλεται γρήγορα, όπως τρίβονται δυο παλάμες που θέλουν να ζεσταθούν…..

τα Αγαπώ αυτά τα μάτια, πολύ…… πολύ….. δείχνουν την ψυχή της καρδιάς…..

Πρωτοχρονιά

Πρωτοχρονιά του 2019

με έναν πίνακα ζωγραφικής...

για τον καινούργιο χρόνο

ΠανΌΜΟΡΦΗ Αγάπη........
Χρόνια Πολλά
Καλή Χρονιά
Υγεία, Ευτυχία
με Χαρές το 2019
Σ' Αγαπάω πάντα, πολύ........
Ευχές ..............