Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

η ώρα άλλαξε...μια ώρα πίσω.....


η ώρα άλλαξε...μια ώρα πίσω.....

θέλω να γυρίσω και το χρόνο πίσω.....διακαώς και αδιαλείπτως, να να περάσω ξανά τα απέραντα χρυσαφένια χωράφια....να περπατώ, να περπατώ και η ψυχή μου να είναι αλλού......μεσ' τα κρυνοδαχτυλιδένια χέρια σου......    

να ξαναπηγαίναμε εκεί.....υπάρχουν ακόμα, δεν έχουν αλλάξει, υπάρχουν πάντα μέσα στη σκέψη μου ζωντανά, ζωηρά......ο Αϊστάιν λέει οτι ο χωροχρόνος είναι κοινός, ενιαίος....είναι του χεριού μας, αλλά οχι ακριβώς, γιατί αν ηταν του χεριού μας δεν θα ήταν τίποτα οριστικό, γιατί όλα θα μπορούσαν να αλλαχθούν.....και αν αυτό συμβαίνει γιατί  δεν μπορεί η σκέψη μας να ξαναπερπατήσει τη διαδρομή,, χωρίς να μας στέλνει στα σημεία του χρόνου που πήραμε εκείνη την αποφαση, αφού νιώθουμε τόσο βασανιστικά οτι απομακρινόμαστε από εκείνα τα σταυροδρόμια που αλλάξαμε πορείες....θα θελα να γυρίσω το χρόνο πίσω, να ξαναπήγαινα "στα μέρη που σε είχα πρωτοβρεί".....
νά...αυτό το κτίριο είναι όπως τότε, να αυτό το υπόγειο είναι ακόμα αυτό, να αυτά τα χωράφια με την αλάνα δίπλα τους, να αυτοί οι σκεπασμένοι με πυκνόφυλλα δένδρα δρόμοι είναι έτσι όπως τότε.......ρώτησα το φύλακα, "η θέση κόκκινο 413 είναι ακόμα στο δεύτερο υπόγειο"?......"ναι".........ψάχνω τριγύρω, πολύ ώρα, μήπως βρω κανένα κοκαλάκι.......να ζητήσω συγνώμη...πως θα μπορούσα!!!!!......πώς να πιστέψει ότι δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς?...ήμουν στα ουράνια......και στριφογύριζα ως δερβίσης........υπάρχει Θεός, και ξέρω οτι η επιλογή δεν ήταν δική μου, ήταν της μοίρας μας να συναντηθούμε.......φαντασίες πολλές, κινούμαστε μεταξύ αυτής και της πραγματικότητας, δίνοντας κάθε στιγμή ένα χρώμα, γαρνιρισμένο με όνειρα, ελπίδες, οράματα....


να μπορούσα το χρόνο να γυρίσω πίσω......να σου έλεγα απ' την αρχή ξανά το πόσο σ' αγαπώ, ζώντας ην αιωνιότητα της στιγμής που θα στο λέω......


I.L.Y.....Jasmin............................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου