ο έρωτας πάει μουσείο.....

καλώ επανειλημμένα το νούμερό της.... είμαι πάνω απ' το τηλέφωνο....αν τυχόν δεν απαντάει στα συνεχόμενα μηνύματά της, στα οποία πληκτρολογούνται «...»....η καρδιά χτυπάει σαν τρελή και οι παλμοί ανεβαίνουν στα ύψη όσο αργεί η απάντηση..... μπορεί να έχει δουλειά, να μην μπορεί να απαντήσει αμέσως...... αλλά και έτσι να ήταν θα είχε ειδοποιήσει..... μια απλή εξήγηση μπορεί να μην αρκεί, αλλά καταλαβαίνεις, δεν είναι ενας γνωστός, είναι ο άνθρωπος της καρδιάς σου.... το τηλέφωνο χτυπά, αφήνεις οτι κάνεις, κοιτάς το καντράν..... είναι αυτή/ός..... η καρδιά αρχίζει να παιρνει τη θ'εση της, οι καρδικοί παλμοί τείνουν στους φυσιολογικούς..... το ίδιο στα μηνύματα, που περιμένεις την απάντηση "τώρα"...... καταστάσεις απόλυτα φυσιολογικές σε ερωτικές καταστάσεις....
ο καιρός περνά, ο έρωτας σμίγει με την αγάπη και οι εντάσεις του τηλεφώνου γίνονται πιο ηπιες γιατι δεν υπάρχει κανένα θέμα περί εμπιστοσύνης, αλλά αυξάνει το αίσθημα της ασφάλειας και εξαφανίζονται οι λογικές εξηγήσεις..... η ψυχραιμία επανέρχεται, τα μικροεμφράγματα πάνε για αναμονή....
ο καιρός περνά.... οι χτυποι μειώνονται, ώσπου εξαφανίζονται....... ό έρωτας που είχε ανιχνεύσιμη αφή γίνεται  άυλη, ένα ψηφιακό ομοίωμα.... τα μικροσκελή και οχι μόνο αποτυπωμένα σκεπτικά, καρδιακά, ψυχικά αποτυπώματα του ζωικού έρωτα, κατασκευάζουν στο χώρο του απείρου κάδρα εικόνων...... ακίνητες, κινούμενες......
ο χρόνος περνά, ο έρωτας τείνει να γίνει κάτι που πέρασε από τη ζωή και πρέπει να διαφυλαχτεί...... να το βλέπουν στο μέλλον και να θαυμάζουν τη δύναμη, το χρώμα, την ένταση.....την αγάπη γι' αυτήν την  ΟΜΟΡΦΙΆ....... η περισυλλογή και φύλαξη θα μπορούσε να είναι σε ένα μουσειο, που αυτός είναι ο σκοπός του (με το όρο Μουσείο εννοείται σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό της ICOM [International Council of Museums] "ένα μόνιμο ίδρυμα, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξής της, ανοικτό στο κοινό, που έχει ως έργο του τη συλλογή, τη μελέτη, τη διατήρηση, τη γνωστοποίηση και την έκθεση τεκμηρίων του ανθρώπινου πολιτισμού και περιβάλλοντος, με στόχο τη μελέτη, την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία".... τα μουσεία ικανοποιούν μια ιδιαίτερη ανθρώπινη ανάγκη, τη δημιουργία ενός μόνιμου αρχείου για το πώς έζησαν οι άνθρωποι και τι πέτυχαν σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο.... τα μουσεία είναι χώροι στους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να εξερευνήσουν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις εν τω μέσω καθολικών αληθειών, μπορούν να επιδείξουν στο πλατύ κοινό πώς διαμόρφωσαν τα γεγονότα και οι πεποιθήσεις των ανθρώπων του παρελθόντος την εμπειρία του παρόντος.....
"μπορώ να σταματήσω τα χείλη σου, δεν μπορώ να πάρω το χέρι σου... μπορώ να σκοτώσω τον εαυτό μου, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να σε αγαπώ......".... ένα κομμάτι από το ποίημα "Marina" του Andrej Sládkovič, ενός σλοβάκου που έγραψε ένα μακροσκελές ερωτικό ποίημα, με 2.900 στίχους σε 291 στροφές, με το οποίο τραγουδούσε τον άτυχο έρωτά του για τη συμπολίτισσά του, Μαρίνα Πισχλόβα.... το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" ήταν ένα έργο φανταστικό, ο Andrej Sládkovič έγραψε ένα αληθινό... το σπίτι που έζησε η Μαρίνα μετατράπηκε σε «Επίκεντρο του Έρωτα» στο οποίο μπορεί ο επισκέπτης να δει διαδραστική έκθεση για το πιο μεγάλο ερωτικό ποίημα που γράφτηκε ποτέ.... ένα σπίτι δυσδιάκριτο δίπλα σε μια εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, ο Andrej Sládkovič και η Μαρίνα ερωτεύτηκαν, αλλά ήταν δυστυχισμένη αγάπη, η οποία έφερε το πιο γνωστό σλοβάκικο ποίημα αγάπης όλων των εποχών....
http://slovakianguide.com/en/pischl-house-in-banska-stiavnica-marina-house

Εκείνη τη νύχτα σοβαρή, τη νύχτα σιωπηλή,
η βασίλισσα των ουρανών ονείρων!

Και όταν το φως της αυγής του πρωινού
φωτίζετε το πρόσωπο του ουράνιου,
Θα είμαι εκεί όπου η αγάπη καίει
στα αστέρια τα μάτια φωτεινό αστραπή.


https://zlatyfond.sme.sk/dielo/17/Sladkovic_Marina/2


I.L.Y.....................Jasmin.........