κάθε φορά που δεν έβγαινε αυτό που σκεφτόμουν ή ένοιωθα, ήταν γιατί δημιουργούνταν ένα ρήγμα και εάν είχα το θάρρος , θα είχα μπει από ‘κει… όμως φοβόμουν το λάθος…. το λάθος του απροσπέλαστου κομματιού της ψυχής μου που δεν μου ανήκει, γιατί είναι αυτό που ακουμπά στο σύνορο του άλλου μισού….. όλη μου η αγωνία είναι αυτή…. το λάθος μου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου