τα παραμύθια δεν τα ξεχνάμε....

....γράφουμε, μιλάμε με τους άλλους μοιραζόμενοι συνήθως αυτά-εκείνα που εμείς οι ίδιοι θέλουμε να διατηρήσουμε στη μνήμη μας....πολλά από αυτά υπερβατικά, ονειροπόλα....φαίνονται ως παραμύθι.....

τα παραμύθια μένουν χαραγμένα στη μνήμη μας.....γιατί οι καταστάσεις ευχάριστες, ωραιοποιημένες, έξω απ' την πραγματικότητα....τα παραμύθια είναι όμορφα...όταν τα ακούμε μας συνεπέρνουν, μας δημιουργούν όμορφες απορίες...και συνεχίζουμε να τα μεταδίδουμε....είναι ένας τρόπος, που μας κάνει να μη ξεχνάμε αυτά που ακούσαμε....και αν το τραβίξουμε λίγο, ωστε να αναφέρουμε πως πχ η ιστορία αν διδασκόταν με τη μορφή των παραμυθιών, δεν θα την ξεχνούσαμε ποτέ, γιατί άνθρωποι- λαοί χωρίς ιστορία, χωρίς να γνωρίζουμε την ιστορία τους.....χάθηκαν.......και δεν ξεχνώ τι σημαίνει αγάπη....μπορεί φιλόλογος να μην είμαι, αλλά η χρήση εικόνων, η χάραξη συναισθημάτων στη μνήμη, κάνει τη σκέψη να μη χαθεί, να μείνει όπως μας μένουν τα παιδικά παραμύθια.....
η ιστορία των ανθρώπων, των πολιτισμών, δεν μας αποτυπώνεται από μια γέννηση ή ένα θάνατο, από μια άνοδο ή μια πτώση, από ένα πόλεμο ή μια ειρήνη, από σημαντικές ημερομηνίες ή συγκρούσεις.....δημιουργείται σιγά σιγά, αφού περιλαμβάνει από τα πιό μικρά και ασήμαντα πράγματα, μέχρι γεγονότα που μας επιρρέασαν, και συνεχίσαμε να χτίζουμε πάνω σε αυτά......ένα απλό μονό λουλούδι, είτε ως ανθοδέσμη, μιά λεπτομέρια χαραγμένη σε κάτι αντιπροσωπευτικό, μια σύμπτωση....είναι στοιχεία που παρότι αποτελούν "αποστάγματα" σκέψης, έμπνευσης, φαντασίας, περίπλοκων ονείρων.....μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά και να προσδίδουν τα χαρακτηριστικά μας, αυτό που μας κάνει να χαρακτηρίζουμε "όμορφο".....

Σ' Αγαπάω.......ιστορία μου.....πολύ σπάνια ύπαρξη.....

οι πάπες μανδαρίνοι είναι σύμβολο αγάπης, είναι ξεχωριστά και σπάνια πτηνά, κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί στη λίμνη των Ιωαννίνων και της Καστοριάς

δεν είναι πανέμορφο?......