Βουνό και Θάλασσα……

η θάλασσα για μένα είναι χαρά και πόνος, είναι δάκρυ και χαμόγελο….αγαπάω το βαθύ γαλάζιο χρώμα της και τη φωνή της….όταν είμαι δίπλα της με προκαλεί, άλλοτε με άγριο τρόπο κι άλλοτε με ήρεμο…. ξέρει να με πλανέψει, ξέρει να μαγεύει την φαντασία μου, ξέρει το πώς θα της φερθώ όταν μπώ μέσα της…..με ψυχολογεί και είναι πάντα έτοιμη να πάρει όλη την ενέργειά μου, το θυμό μου, μέχρι να με κάνει ένα της….όταν είναι ήρεμη προκαλεί να της αφεθώ κι όταν είμαι θυμωμένος θέλει να μου αποδείξει τη δύναμη που κρύβω μέσα μου……το πιθανό λάθος μου δεν το συγχωρεί, αλλά και πάλι όταν με κάνει να το πληρώσω, με γαληνεύει στην αγκαλιά της και μετατρέπει τον πόνο μου, σε ηρεμία και γαλήνη….μέσα της βρίκα ένα θησαυρό που θα μείνει αιώνια, μα πολλά σκουπίδια που είναι τριγύρω την ανακατεύουν και δεν το αντέχει και αγριεύει και προσπαθεί να τα πετάξει από μέσα της…..
αυτή είναι η θάλασσά μου, κι αν την λατρέψεις, θα σου βγάλει όλα τα πάθη της πάνω σου….είναι πολύ όμορφο να πεθαίνεις στην αγκαλιά της…..