γράμματα στο κόσμο,..... παραλήπτης γυναίκα που χορεύει πάνω απ'το νερό....η σκιά μετακινείται μέσ'το χρόνο τείνοντας στον ορίζοντα, ξεμακραινει, όσο χρειάζεται για να ξεχαστεί, ως διάττοντας αστέρας...... μοναξιά.....μαθαίνουμε ν’ αγαπάμε και να λησμονούμε.....
θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.....
ιλυ.........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου