επιστρέψαμε σε μια γνώριμη καθημερινότητα, μας είχε λείψει τόσο πολύ!!!....πόσο χαίρομαι και πόσο με πληγώνει αυτή η μη μου άπτου καθημερινότητα....κάθε στιγμή του χρόνου είναι σαν να βλέπω τα πράγματα για πρώτη φορά.....μια συζήτηση σε μια φωτεινή μέρα, μια απόλαυση, γεμάτη αίσθηση, βουλιάζοντας μέσα σε μια ανερμήνευτη ευτυχία, μέσα σε πολλά μικρά πράγματα που σε γεμίζουν, όπως η μαύρη σοκολάτα......
ιλυ............................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου