περνούν τη ζωή τους......

οι ακτίνες του λαμπερού ήλιου αρχίζουν να χάνονται,
λίγο πριν αρχίσει να ανάβει το φως της λάμπας....
άνθρωποι αρχίζουν να κάνουν όνειρα
περνούν τη ζωή τους γεμίζοντας τη φαντασία τους,
μια κοιτάζουν τη λάμπα, που τους θαμπώνει
μια τον σκοτεινό τοίχο που σχεδιάζουν τ' όνειρο....

κι άκουγα ένα ψιθυρο απ' τη φωτιά...

"όλο λες πως δεν μιλά....κι όλο σε ψάχνει..."

ιλυ...........