Τρίτη 18 Μαΐου 2021

μιά αγκαλιά....


Όταν οι Ναζί πήραν τους κομμουνιστές,
εσιώπησα,
δεν ήμουν δα κομμουνιστής.
Όταν έκλεισαν μέσα τους σοσιαλοδημοκράτες,
εσιώπησα,
δεν ήμουν δα σοσιαλδημοκράτης.
Όταν πήραν τους συνδικαλιστές,
εσιώπησα,
δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.
Όταν πήραν εμένα,
δεν υπήρχε κανείς πλέον,
που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί...

η καρδιά χτυπά σαν χειροκρότημα....οι χτύποι της καρδιάς έχουν δώσει τη θέση τους σε χτύπους από χειροκροτήματα. καθόμαστε παράμερα και ακουμε χειροκρότημα, ακανονιστο, ρυθμικο....σαν εχεις κολπική μαρμαριγή....  κάποιες φορές γίνεται τόσο εντονο ως να προσπαθει να καλύψει το κλάμα του μωρού, να μην ακούμε τη ζωή.... 

πονάει ο κοντιλογραφος, πονάει και το χαρτί και το μυαλό κολαει...
όταν δεν έχεις μια αγκαλιά να χωθείς μέσα της....ένα φιλί να ψηθείς....την υγρασία του σώματος να δροσιστείς....

ιλυ.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου