εχω τόσα που θελω να σου πω...πίστευα και πιστεύω μέχρι τωρα πως τοσα και τοσα κρύβονται πισω απο ομιχλώδη στρώματα του συντακτικού, της σημασιολογίας, πίσω από ημέρες και ωρες, ξεχασμένα ονόματα, λέξεις, που οταν αρχίζω να τα λέω...ακούω τον αντίλαλό μου...ένας ηχος του εαυτού μου...
i love you....can you hear me?
τόπος που κάνει αντίλαλο, πληθαίνει τον καημό μου..
γιατί γροικώ δυο τρεις φορές, τον αναστεναγμο μου..!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου