πρώτη του Μάη μέρα...

Καλώς ήρθες Πρωτομαγιά με τα πολλά λουλούδια

με τις μυριάδες τα πουλιά ερώτων τα τραγούδια.

Από τα χρόνια τα παλιά οι Έλληνες τα ζούσαν

της φύσης τα χαρίσματα γιατί τα αγαπούσαν.

Κάναν γιορτές και γιόρταζαν της φύσης τα ωραία

με πρώτον και καλύτερον τον έρωτα παρέα.

Τα χρόνια πως διαβαίνουνε; Πως ο καιρός περνάει;

Θυμούμαι πως δεχόμαστε τότε κι εμείς το Μάη.

Μικροί μεγάλοι τρέχαμε στους κάμπους για λουλούδια

και τα πουλιά πετούσανε ψηλά σαν αγγελούδια.

Ήτα όλα τα λούλουδα μέλισσες φορτωμένα

ζουζούνια έντομα πολλά τριγύρω σκορπισμένα.

Ζευγαρωμένα τα πουλιά είχανε τις φωλιές τους

ακούγονταν ερωτικά μελωδικές λαλιές τους.

Ήτανε χάρμα οφθαλμών όλη η γύρω φύση

και τόπος καταπληκτικός ο άνθρωπος να ζήσει.

Μες τα χωράφια τρέχανε κορίτσια και αγόρια

πολλά λουλούδια μάζευαν, μα είχαν και μποφόρια.

Έρωτας τα ερέθιζε τα νιάτα τα καημένα

η φύση τα παρότρυνε και ήταν βουρλισμένα.

Οι κοπελιές χαχάνιζαν τα αγόρια τραγουδούσαν

με λόγια και με νεύματα, τότε ερωτοτροπούσαν.

Τα λούλουδα που μάζευαν τα κάνανε στεφάνια

στις πόρτες τα κρεμούσανε του Μάη περηφάνια.

Όλα αυτά γινόντουσαν πρώτη του Μάη μέρα

κι όλες οι νεαρές καρδιές πετούσαν στον αέρα.

Έτσι ήταν τότε η ζωή την εποχή εκείνη

μα τώρα τίποτα από αυτά πλέον δεν έχει μείνει.