ανοίκω σε 'σένα...
μια μέρα σαν σήμερα
άνοιξα ξανά το συρτάρι των αναπολήσεων
με μια ακόμα φωτογραφία σου
να μιλά φθινοπωρινά...
αναπνέω μια σιωπή,
αυτή τη σιωπή ζωγραφίζω
σε μάτια, χείλη,
σε εκφράσεις που θέλουν να πιαστούν...
αναζητώ στο βάθος των ματιών σου
την ιστορία του ανεκπλήρωτου
μια μελωδική σονάτα που
έπαιξε ανάμεσα σε δύο τσιγάρα...
ιλυ.................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου