κοιτώντας πίσω από τις λέξεις...

και των ψυχών μας το αδιαίρετο σινάφι
κι αν πρέπει εγώ να ταξιδέψω
Δεν χωρίζει,
μόνο απλώνει
σαν σφυρήλατο χρυσάφι
που όλο λεπταίνει
κι όλο ακόμη δε ραγίζει...

μια παγωμένη γρανίτα ....όταν δεν νοιώθεις καλά

σ' αγαπώ...