και κει που χανόμουν κοιτώντας το μεγάλο φεγγάρι, ανοίγω μια σιδερένια καγκελωτή πόρτα και μια σιλουέτα ανηφόριζε προς εμένα...φορούσε γυαλιά ηλίου, δεν την αναγνώρισα αμέσως...ήρθε δίπλα μου, ακούμπησε το αριστερό της χέρι στον ώμο προς στην πλάτη...φαινόταν πολύ ψηλότερή μου, μιλούσε στο τηλέφωνο... και ξύπνησα.....
ήταν η ΟΜΟΡΦΙΆ ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου