θα περιμένω....

 θα περιμένω στην πόρτα σου, θα καθίσω στο σκαλοπάτι κι οι δείκτες του ρολογιού θα περιμένουν να σε δω...θ' ανέβουμε στα κεραμίδια του σπιτιού να χαζέψουμε το τέλος της νύχτας, μέχρι να βγει ο αυγερινός της νέας μέρας και μετά να βολευτούμε σ' ένα ζεστό μερος και να σε ακούω να ψιθυρίζεις λέξεις ζεστές απ’ τη βραδιά που μόλις θα ‘χει τελειώσει....να τρίβουμε και χουχουλιάζουμε τα χέρια μας να ζεσταθούν γιατι θά χουν παγώσει....να ορμάς στην αγκαλιά μου και να μου λες χίλια συγνώμη που με άφησες να περιμένω τόσο....βιάζεσαι ομως να μου πεις πως μ' αγαπάς και αυτο το δικαιολογεί....οτι απέμεινε απ' όλο το περίμενε έλα να το ζήσουμε, ειναι όλο δικό μας, ακομα και στα κεραμίδια....αρκει να ' μαστε μαζί.....

σ' αγαπώ......