πως θα ένιωθες αν δεν είχες ερωτευτεί, αν δεν είχες νοιώσει την αίσθηση του συνεχούς τσιμπήματος στα αγγίγματα του δέρματος, των λέξεων, των αισθημάτων, της αναπνοής ενός άλλου…
πως θα ένιωθες αν δεν είχες την επιθυμία να πετάξεις με τα φτερά του έρωτα και σου κάνει να μην ήθελες γιατρό γιατί ένιωθες υπέροχα…αν είχες λίγο παχακι εξαφανιζόταν….είχες πει πολλές φορές « δεν με ξέρεις»….γνώρισες όμως πως η αγάπη σού βγάζει την καλύτερη εκδοχή σου, έστω κι αν εσύ δεν ξέρεις καν ότι την έχεις….αυτό είδα και στο λέω συνεχως….είσαι ΠανΌμορφη….ένα φωτεινό μειδίαμα στρογγυλοκάθεται στα χείλη σου, λάμπεις ολόκληρη και αυτό δεν μπορείς να το αρνηθείς….
τώρα μπορεί να πονάς από την απουσία του/της….διακρίνω πως και μόνο στο άκουσμα ή στο διάβασμα των σκέψεων υποφέρεις….κάποτε όμως εκείνος ο άνθρωπος σ’ έκανε να νιώθεις πως μπορείς ν’ ανέβεις ψηλά στο βουνό, να κολυμπήσεις σαν ξένοιαστη γοργόνα στη γαλάζια θάλασσα ή να πετάξεις στον ουρανό με το γύρω γύρω στην αγκαλιά…
και ξαφνικά κάτι δεν πήγε καλά, δεν υπηρχε λόγος ούτε να φοβάσαι ούτε να κλειστείς στον εαυτό σου ούτε να δηλώνεις πως για σένα τέρμα αυτό το κομμάτι, μια χαρά έχεις τη ζωή σου χωρίς έρωτες....ο έρωτας είναι ζωτικής σημασίας στη ζωή μας…
σκέψου πως νοιωθεις ζωντανή και πετά το φυλλοκαρδι σου….
σ' αγαπώ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου