η φαντασία δεν περιορίζεται, δεν αποχωρίζονται τραγούδια που αγαπήθηκαν και αγαπιούνται, ούτε μέρη που περπατήθηκαν, δεν μια ήταν ιστορία στη Καζαμπλάνκα….ιστορίες φτιάχνονται συνέχεια, που θυμίζουν εποχές φθινόπωρο, καλοκαίρι, άνοιξη, χειμώνα…αρχίσαμε από το μεγάλο, το μέγιστο φθάνοντας στο ελάχιστο σχεδόν τίποτα….αγάπη, χρόνος, έρωτας, καρδιά δεν είναι ζωντανά αν δεν κουρδίζονται, κι αν μείνουν ακίνητα, κάποια μέρα θα τα χτυπάς και δεν θα δουλεύουν….
αν επιθυμείς πάρα πολύ να βρεις τον πραγματικό έρωτα, τότε όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει ώστε να τον βρεις - νόμος του Μέρφι και της ζωής - ….
ένα φιλί παραμένει ένα φιλί, ένας αναστεναγμός είναι ένας αναστεναγμός…. και παραμένουν καθώς ο χρόνος περνά...
τα ελαττώματά μας είναι επιλογή μας και ο χαρακτήρας μας η μοίρα μας….
ιλυ.........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου