με ένα φιλί αλμυρό....

 βράδυ.... παραμερίζοντας όλους τους φόβους, ελεύθερη από περιοριστικές σκέψεις, χωρίς τη θλίψη τού δειλινού, την ώρα που η θάλασσα σε θέλγει, που ο αέρας παίζει με τη μυρωδιά του πεύκου και του γιασεμιού….η πουκαμίσα φέγγει το ολόγραμμα του κορμιού καθώς το φως του φεγγαριού σταματά πάνω της, η ματιά μένει σιωπηλή και υγρή, η σκέψη θυμάται, κοιτάς το χέρι γεμάτο αλάτι, το φέρνεις κοντά σου, μυρίζεις τα κρυνοδάχτυλά σου….γιασεμί….. φύκια στα σγουρά σου μαλλιά, το μειδίαμα ηχεί δυνατά….νιώθεις μια μαγεία, αφήνεις τη σκέψη να ορίσει τις στιγμές……

Ιλυ……χωρίς αναστολές….με φιλί αλμυρό…..

η ζωή δική σου…..