συγχώρα με....

τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
.......
και συ μου λες ..... "πάν' οι ώρες πάν' οι μέρες..."


ιλυ.........................

βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο, μα τα κελιά μας είναι χωριστά....

συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω....