απαλή γεύση.....

Ζορμπας, Ξενοφών...... χείμαρροι νερών.... κάποτε έγινα και 'γω ένα είδος καταιγίδας με δημιουργία χειμάρρου γραμμάτων που διοχετεύουν από μέσα μου όγκους νερού-συναισθημάτων....... σφίγγω τα χείλη μου και πάλι δεν κρατούνται πολύ και μερικές φορές μπορεί να ματώνουν.....οι ώρες περνούν, η μέρα φθάνει στην αλλαγή της, μπόρεσα, άντεξα......ξυπνώ το πρωί και φωνάζω, "μπορώ", γιατί το ‘χω πιστέψει πως αφού μπόρεσα χθες, θα μπορέσω και σήμερα........ μπορώ....... φαίνεται πως είναι μια αλήθεια.....

I.L.Y...................................... σαν τον καφέ...γλυκόπιοτος με απαλή γεύση......