όταν υπάρχει η αφορμή.... οταν υπάρχουν τα ερεθίσματα...
οι λέξεις έχουν δύναμη, σου κάνουν μάγια, είναι η μαγιά της δημιουργίας, η ευχή, η ευλογία, η προσευχή, αλλάζουν το ψυχικό χώρο, εκφράζουν σκέψεις, προκαλούν συναισθήματα, διευκολύνουν άλλες σκέψεις να ελευθερωθούν, δίνουν ασφάλεια στον άλλον, αλλά μπορούν και να γίνουν ένας τυφώνας Κατρίνα..........
κάπου μέσα στον "Κίτρινο πύργο", ένα παλαιό βιβλίο, λέει πόση δύναμη έχουν οι λέξεις..... ήταν η αφορμή να πω κάτι....
μερικές φορές ξεμένω, όπως σώνεται το λάδι στο καντήλι ή το γκαζάκι του καφέ.....άλλες φορές, που είναι η στιγμή της αλλαγ'ης, της νέας τροφοδοσίας.... μήπως είδα το φλυτζάνι? μήπως διάβασα τ' αστερια?...κι αρχίζουν όλα τα κρυφά να βγαίνουν απο τη στριμωγμένη γωνια?... που με κάνουν να συμπληρώνω πέντε αράδες, ίσα-ίσα, κάποιες στιγμές..... ή πριν κλείσουν τα βλέφαρα.....
αράδες που δεν έχουν απαιτήσεις, που ξέρουν τον εαυτό τους, που χτυπιούνται όταν αρχίζουν να ξεδιπλώνονται σε λιβάδια από λαλάδες..... που συμπλέκονται μέσα σε νοήματα, με αλοιώσεις συνηθισμένων χαρακτηριστικών τους, με σύσπαση των μυών τους, όπως το σώμα μας.... σκέψεις με αράδες εκ του ασφαλούς.... που πολλές φορές δεν τολμάς ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό να πεις..... γιατί υπάρχουν και τέτοιες αν αρχίσουν να μπαίνουν σε σειρά.....που προσπαθούν να κρυφτούν πίσω απ΄ο μεγάλες λέξεις, δημιουργώντας μινωικούς λαβύρινθους νοημάτων, που μόνο μια Βασίλισσα μπορεί να σε ξεμπλέξει....
I.L.Y....................................oo....v....m.........................
οι λέξεις έχουν δύναμη, σου κάνουν μάγια, είναι η μαγιά της δημιουργίας, η ευχή, η ευλογία, η προσευχή, αλλάζουν το ψυχικό χώρο, εκφράζουν σκέψεις, προκαλούν συναισθήματα, διευκολύνουν άλλες σκέψεις να ελευθερωθούν, δίνουν ασφάλεια στον άλλον, αλλά μπορούν και να γίνουν ένας τυφώνας Κατρίνα..........
κάπου μέσα στον "Κίτρινο πύργο", ένα παλαιό βιβλίο, λέει πόση δύναμη έχουν οι λέξεις..... ήταν η αφορμή να πω κάτι....
μερικές φορές ξεμένω, όπως σώνεται το λάδι στο καντήλι ή το γκαζάκι του καφέ.....άλλες φορές, που είναι η στιγμή της αλλαγ'ης, της νέας τροφοδοσίας.... μήπως είδα το φλυτζάνι? μήπως διάβασα τ' αστερια?...κι αρχίζουν όλα τα κρυφά να βγαίνουν απο τη στριμωγμένη γωνια?... που με κάνουν να συμπληρώνω πέντε αράδες, ίσα-ίσα, κάποιες στιγμές..... ή πριν κλείσουν τα βλέφαρα.....
αράδες που δεν έχουν απαιτήσεις, που ξέρουν τον εαυτό τους, που χτυπιούνται όταν αρχίζουν να ξεδιπλώνονται σε λιβάδια από λαλάδες..... που συμπλέκονται μέσα σε νοήματα, με αλοιώσεις συνηθισμένων χαρακτηριστικών τους, με σύσπαση των μυών τους, όπως το σώμα μας.... σκέψεις με αράδες εκ του ασφαλούς.... που πολλές φορές δεν τολμάς ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό να πεις..... γιατί υπάρχουν και τέτοιες αν αρχίσουν να μπαίνουν σε σειρά.....που προσπαθούν να κρυφτούν πίσω απ΄ο μεγάλες λέξεις, δημιουργώντας μινωικούς λαβύρινθους νοημάτων, που μόνο μια Βασίλισσα μπορεί να σε ξεμπλέξει....
I.L.Y....................................oo....v....m.........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου