ήταν πρωΐ και τραγουδούσα....

είναι γυναῖκα είναι ὄνειρο είναι καὶ τὰ δυὸ

σαν να είναι άνεμος και σαν να είναι σάρκα

μούλεγε πως μ' αγαπουσε, αλλά δεν το άκουγα καθαρά

όταν χωρίζαμε,  ήταν πάντοτε νύχτα

τα αηδόνια σκέπαζαν το περπάτημά της

έφευγε και ξεχνούσα τον τρόπο της φυγής της

η καινούργια μέρα άναβε μέσα μου προτού ξημερώσει

ήταν ήλιος, ήταν πρωΐ και τραγουδούσα.....

Ιλυ.........απ' την νύχτα στο πρωί και τανάπαλι