περίοδος γιορτών, ο χρόνος κυλά με μια ρευστότητα, η φαντασία έχει την προτεραιότητά της, οργιάζει, δεν αντέχουμε την πραγματικότητα...η σκέψη προσπαθεί να οργανωθεί με συμβολισμούς...για κάποιους οι μέρες των γιορτών είναι δύσκολες, εκεί συνειδητοποιείς το νόημα της Μοναξιάς, εσύ και το σύμπαν...όσο περνά ο καιρός οι αλλαγές ελαττώνονται....μένουν μόνο εγώ και το σύμπαν....και κάποια άψυχα, σαν το πληκτρολόγιο που συνεχίζει να πάλλεται σαν μουσική του waltz of the flowers, να την οδηγώ με τη σκέψη και οι στιγμές του χρόνου να περνούν...τα ποτηράκια από το κόκκινο κρασί, το τσιπουράκι, το τζιν, το ουΐσκι αδειάζουν, ίσως και παραπάνω....λόγια ευχών πληθαίνουν, που καταντούν χωρίς νόημα...ένα και καλό φτάνει, μπορεί να πιάσει τότε η ευχή... αφού ξέρουμε πως τα Μεγάλα και Σημαντικά πράγματα στη ζωή μας συμβαίνουν μόνο μια φορά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου