η ζωή .... μεταξύ βουνού και θάλασσας....

 κάποτε έλεγα πως μ' αρέσει η θάλασσα και 'συ πως σ' αρέσει το βουνό....έτσι είναι....

μοναχικό μες την ερημιά, στην αγριότητα του χειμώνα, κλαδιά γυμνά υψωμένα προς τα πάνω, με κάποιες καμπούρες και ρόζους που δε μπορεί να κρύψει....όμως μέσα του έχει κρυμμένους χυμούς, που περιμένουν τον ζεστό ήλιο να πετάξουν μάτια, βλαστάρια, καινούργια κλαδιά, φύλλα πολλά που θα το ντύσουν και να προσφέρει ξανά .....

ένα δέντρο είναι, που βρέθηκε μόνο σε ενα τόπο περιτριγυρισμένο από τον ουρανό, το χώμα, υψώματα, λόφους, που το έκαναν να ξεχωρίζει αφού ήταν μοναδικό...η καμπούρα στη ρίζα δέχεται τη ζέστη του οδοιπόρου που θα ξαποστάσει και θα του πει τον καημό του....

αν ξανάρθει τότε που θα έχει ντυθεί και θα μπορεί να του δώσει έναν γλυκόν ύπνο, θα ξέρει ότι τότε θα βρει σύντροφο, που θα το κατανοήσει, θα το κοιτάει ξανά και ξανά, θα στοχαστεί στη θέα του, θα το ονειρευτεί, θα το αγαπήσει.....και η φαντασία του οδοιπόρου ξένου θα πλανάται σε άγνωστους ονειρικούς τόπους...

ένα δέντρο είναι...μπορεί να μη ξερει πως βρέθηκε εκει, ίσως κάποιος σπόρος από μακριά ταξίδεψε με τον αέρα, τη βροχή ...και κι σκάλωσε.....μπορεί να είχε και συντροφιά.....τα δυνατά φυσήματα των ανέμων που ήταν η απαρχή του, μπορεί να ήταν και η αιτία μιας καταστροφής που αφάνισε τη συντροφιά του....

έτσι ξερό και μόνο που είναι φαίνεται από μακριά...είναι ένα σημάδι μοναδικό στο δρόμο του οδοιπόρου που μπορεί να τον προσανατολίσει.....έχει γίνει ο δρόμος του.....απ' τη στιγμή που το είδε, δεν πήρε το βλέμμα του καθόλου από πάνω του...και όταν έφευγε κοίταζε πίσω του, ξανά και ξανά, την εικόνα που τον αγκάλιασε κι έφερνε ξανά τις σκέψεις και τους στοχασμούς που είχε εκφράσει μαζί του....

περιμένει να ξανάρθει η μοναδική συντροφιά του, το νιώθει… θα καθίσει στα ριζά του, θα ακουμπήσει την πλάτη του στον κορμό του, θα ξεκουραστεί, θα κολατσίσει....τότε θα του πεί ..... "αν θες, μπορείς να ανέβεις πάνω μου, έχω φροντίσει να έχω χαμηλά κλαδιά, να αγναντέψεις....ξέρω ότι όταν θ' αφηγείσαι τις ήρεμες στιγμές που πέρασες θα είμαι μια εικόνα παντοτινή, που την φαντασία σου έτρεφε, εικόνα τρυφερή στη μνήμη σου και στην ψυχή σου”....

ily.................