απ’ το βράδυ ως το πρωί....

πέρασαν τρις μέρες κι ακόμα....

νύχτωσε χωρίς φεγγάρι

το σκοτάδι είναι βαθύ
κι όμως ένα παλληκάρι
δεν μπορεί να κοιμηθεί

άραγε τι περιμένει
απ’ το βράδυ ως το πρωί
στο στενό το παραθύρι
που φωτίζει με κερί

πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
με βαρύ αναστεναγμό
ας μπορούσα να μαντέψω
της καρδιάς του τον καημό.....

ιλυ......................................καρδούλα μου......................