με την καρδιά βαριά βαδίζω
φύγανε όλοι και μ’ αφήσαν
να περιμένω κάποιο δειλινό
σύννεφα σκέπασαν τ’ αστέρια
αργεί πολύ να ξημερώσει
ο κόσμος ρήμαξε για μένα
καθώς απελπισμένα περπατώ
μόνο για μένανε καράβι
δεν έχει πια να ταξιδέψω
και τα λιμάνια και οι κάβοι
και οι καρδιές μ’ αφήσαν έξω.............
μια φωνή χωρις λυγμό, δίχως απόγνωση....μια μουσική παραπονιάρα της μοναξιάς...σαν στέκεται στην προκυμαία της ζωής και βλέπει το καράβι να φεύγει αποχαιρετώντας ......
ιλυ.....................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου