με τα κρινοβλέφαρά σου....

 

τυχερά.....

είμαστε τυχεροί, είμαστε ευλογημένοι εσύ κι εγώ....που αγαπηθήκαμε τόσο, που βασανιστήκαμε τόσο, που μετανοιωσαμε κάποτε...κι ύστερα που δε μετανοιώσαμε ποτέ....

Ιλυ.....

ειπώθηκαν....

λόγια λιτά, άλλοτε τρυφερά κι άλλοτε τραγικά... λέξεις ζωγραφισμένες με τρυφερότητα κι αγάπη ...

Ιλυ.......

αναμνηστικά....

 προμηθέας, 10/12  17:35

άρχισαν όλα σαν μια ιστορία
που είναι γεμάτη από αλήθεια
θα σου εξηγήσω γιατί έχεις γίνει
η πιο μεγάλη μου συνήθεια

μαζί σου νιώθω τόσο διαφορετικά
μια στο τόσο βρίσκεις τέτοια αγάπη σπάνια…

για μια ζωή σε θέλω τα φώτα μου να ανάβεις μόνο εσύ
για μια ζωή σε θέλω στα δύσκολα και εύκολα μαζί
για μια ζωή σε θέλω μα αν κάποτε καρδιά μου κουραστείς
τα λόγια μου θυμήσου ποτέ δεν θα χωρίσουμε εμείς.

άρχισαν όλα σαν μια ταινία
που φτιάχτηκε μόνο για ‘μας
τον πρώτο ρόλο εσύ τον έχεις
όσο καρδιά μου με κρατάς

μαζί σου νιώθω τόσο διαφορετικά
μια στον κόσμο βρίσκεις τέτοια αγάπη σπάνια

ιλυ............................

Ήλιε φανερώσου...

 

φύγανε όλοι...

αργό το βήμα μες στη νύχτα
με την καρδιά βαριά βαδίζω
φύγανε όλοι και μ’ αφήσαν
να περιμένω κάποιο δειλινό

σύννεφα σκέπασαν τ’ αστέρια
αργεί πολύ να ξημερώσει
ο κόσμος ρήμαξε για μένα
καθώς απελπισμένα περπατώ

μόνο για μένανε καράβι
δεν έχει πια να ταξιδέψω
και τα λιμάνια και οι κάβοι
και οι καρδιές μ’ αφήσαν έξω.............

μια φωνή χωρις λυγμό, δίχως απόγνωση....μια μουσική παραπονιάρα της μοναξιάς...σαν στέκεται στην προκυμαία της ζωής και βλέπει το καράβι να φεύγει αποχαιρετώντας ......

ιλυ.....................

από ένα Ρώσο....

 

στολισμοί....

 

όλα αυτά άγγιζαν βαθιά την ψυχή μου....

 

ily,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

τα λόγια πετούν...

 γράφω γιατί τα λόγια πετούν...κάποια στιγμή θα φύγουμε... μαζί και η αγάπη....τα λόγια θα 'χουν γίνει βιβλίο και θ' ακουμπάει σε πολλές καρδιές....

Ιλυ.........

καρδιά που ξέρει...

 με τη σαΐτα του σεβντά έβαλα στο σημάδι καρδιά που ξέρει ν' αγαπά να γίνουμε ζευγάρι...

Ιλυ........

πάνω σε κάποιο κλαρί...

υπομονή.... δεν τελείωσαν όλα...σ’ αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα, ούτε σε μια μέρα, ούτε σε μια ζωή...

στην άκρη της νύχτας – για σε το λέω, απελπισμένε – στην άκρη της νύχτας, πάνω σε κάποιο κλαρί,

κρέμεται μια ελπίδα…

την αγαπώ πολύ....

 

 

η θέση....

 η σκέψη με βρήκε στη ίδια θέση.....

... λες αυτό που αγαπώ να σου το ψιθυρίζω και την αγάπη μου κρυφά να σου τη μεταγγίζω...

Ιλυ............................

αντέχεται τέτοια σκέψη?......

 ...να ζώ τη ζωή μου μαζί σου με τέτοιο τρόπο ώστε να θέλουμε να ξαναζούμε ακριβώς την ίδια ζωή αιωνίως.....

Νίτσε

Ιλυ............

δίνεις τόσο πολλά.....

 με σένα έγινα περισσότερο άνθρωπος....

Ιλυ..............

κοιτώ τα μάτια σου και ταξιδεύω....

ταξίδεψέ με
σ' ένα ταξίδι χωρίς πυξίδα για οπουδήποτε
μαζί σου να 'μαι
και δε φοβάμαι σου λέω τίποτε

άλλοι κοιτούν τον ουρανό
και χάνονται
εγώ δεν έμαθα ποτέ
να δραπετεύω

άλλοι κοιτούν τον ουρανό
και χάνονται
εγώ κοιτώ τα μάτια σου
και ταξιδεύω

ταξίδεψέ με

σ' ένα ταξίδι που κάνουν λίγοι
μακρύ κι απρόσμενο
κι αυτό το βράδυ
και το άλλο βράδυ και το επόμενο

άλλοι κοιτούν τον ουρανό
και χάνονται
εγώ δεν έμαθα ποτέ
να δραπετεύω

άλλοι κοιτούν τον ουρανό
και χάνονται
εγώ κοιτώ τα μάτια σου
και ταξιδεύω....

το κερί...

δυό μέρες, τέσσερις λεκτικές επαφές, τρις αγκαλιές.....το κερί έλειωνε πιό γρήγορα με το πέρασμα των στιγμών...χρόνια προσπαθώ φυλακή να βάλω το φιλί σου κι όλο ξεγλιστρά η γλυκιά σου αγκαλιά....

βάλε τα χέρια σου στους ώμους μου...
φίλησέ με ...
η ζωή μου είναι ερείπια,
η ψυχή αδυνατίζει....

δεν ξέρω γιατί,
από πού ήρθα,
είμαι αυτός που φαίνεται?,
βλέπω τα πάντα περίεργα?..

βάλε το χέρι σου
στα ελάχιστα μαλλιά...
είναι αυτά μια ψευδαίσθηση?....
είναι αυτό το όνειρο που γνωρίζεις?...

βάλε τα χερια στους ώμους...
μπροστά και τα δύο...
η ζωή μου είναι ερείπια,
η ψυχή μου ακοίμητη...

δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος,
από όπου έρχομαι,
είμαι αυτός που σε βλέπει,
μικρά κομμάτια δίπλα δίπλα....

άντε κι εγώ...
σχετικά με τα μαλλιά μου...
είναι μιά ψευδαίσθηση....
σαν ονειρεύεσαι γνωρίζεις.....



Eu te amo inúmeras vezes...

βάλε το χερι στην καρδιά...

 λουλουδάκι μου....

που να σε βρω λουλούδι της αγάπης, σε ποιο βουνό να γίνω στρατηλάτης...

ιλυ..................

μια φωνή πλησιάζει ψιθυριστά....

 

απουσία....

 άδειασε η παραλία.......

ιλυ..................................

για σένα.....

για σένα ξενυχτάω, μεθώ παραπατάω,
για σένα θα κοπώ, για σένα θ’ αγαπώ, για σένα τραγουδώ

αμανέ, αμανέ, αμανέ, αμάν

εσύ είσαι ο καημός μου, το ντέρτι ο στεναγμός μου,
εσύ είσαι η ζωή, εσύ είσαι η καρδιά, εσύ είσαι η φωτιά

αμανέ, αμανέ, αμανέ, αμάν

εσύ είσαι η ζωή, εσύ είσαι η καρδιά, εσύ είσαι η φωτιά
για σένα θα κοπώ, για σένα θ’ αγαπώ, για σένα τραγουδώ

αμανέ, αμανέ, αμανέ, αμάν

Ιλυ.......αμάν, αμανέ.... αμάν...

απόψε είναι...

απόψε είναι της αγάπης μου η γιορτή
και στα μπουζούκια
θα τα πιούμε ως το πρωί.
για τ’ όνομα της το γλυκό
απόψε εγώ κερνάω
κι αξίζει να πληρώσω εγώ
τα μάτια π‘ αγαπάω.

γιορτάζει η αγάπη μου
κι έχω χαρά μεγάλη
χρόνια πολλά, χρόνια πολλά
.............................


στολίστε το τραπέζι μας
με όμορφα λουλούδια
κι εσείς μπουζούκια παίξτε μας
τα πιο γλυκά τραγούδια.

γιορτάζει η αγάπη μου
κι έχω χαρά μεγάλη
χρόνια πολλά, χρόνια πολλά

αγάπη μου γλυκειά.....

ιλυ........................

λάμπει σαν ήλιος...

όλα γελούνε κι η αγάπη μου έχει γιορτή 

γιορτάζει τ' όνομά της

λάμπει σαν ήλιος  και φεγγοβολιά, η αγάπη μου

γιορτάζει κι η καρδιά  της

φέρτε μπουζούκια μια βιολιά

απόψε θα χωρέψω

η αγάπη μου έχει γιορτή

και θα το ρίξω έξω

γέλα, χαρά μου,  πιές γλυκό κρασί  να σε χαρώ

έγινα, κι άσπρο πάτο

έλα, καρδιά μου, σύρε το χορό,  για να σε ειδώ 

να παν τα πάνω κάτω !!...

Ιλυ........κι απόψε.... περισσότερο...

ντροπή.....δεν υπαρχει...

γιατί νοιώθεις έτσι?....

δυσκολευόμαστε όταν εμφανίζεται αυτό το συναίσθημα και τις περισσότερες φορές εγκλωβιζόμαστε σ’ αυτό, μ’ αποτέλεσμα να του δίνουμε το χώρο να βάζει θεμέλια στην σκέψη μας....μοιραζόμαστε αυτό το συναίσθημα μ’ ανθρώπους που μας κάνουν να νιώθουμε πιο άνετα, γιατί σίγουρα αυτό που θα εισπράξουμε είναι ότι μας καταλαβαίνουν...

κάποιες φορές πίσω απ' το ντρέπομαι, κρύβονται τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, που ‘χουν γίνει αρνητικές στοιχεία...η αλλαγή έρχεται όταν ανοίξουμε τη γυάλα κι αφήσουμε να μπει το φως μέσα....

ti amo......

γλυκιά.... αίσθηση....

 αναπάντεχη.......γλυκιά αίσθηση......

ένα γλυκάκι.................

και λίγο ...αίσθηση......

I Love you......

θα ηθελα κάτι "αλλο" "μοναδικό"....... γιατί αξίζεις το "Μοναδικό"......

θάθελα...............................

ΟΜΟΡΦΙΆ μου, ΘΕΑ μου, ΜΟΥΣΑ μου......Λουλουδάκι μ...........

ήθελα να μη σε αφήνω από την μεγάλη αγκαλιά......

επειδή....

 

Εύχομαι....

 σήμερα γιορτάζει, η αγάπη η μεγάλη μου,

κι εχω ανοιχτή, γι αυτήνε, την αγκάλη μου,

Ομορφιά τηνε φωνάζουν κι είναι ωραιοτάτη,

μία πανέμορφη οπτασία, που βλέπω, νάτη.

-

στέκει εμπρός μου, γεμάτη αγάπη κι αισθήματα,

μόνο γι αυτήν, θέλω να κάνω, ανδραγαθήματα,

είναι μια μέρα ξεχωριστή, η εικοστή πέμπτη του μηνός ..........

-

τέτοια αγάπη με καμμιά, πια δεν συγκρίνεται,

και η καρδιά μου, μόνο σ αυτήν, ανταποκρίνεται,

κάθε της χτύπος, τώρα στην Ομορφιά, αφιερώνεται,

και το μυαλό μου, απ την μορφή της, μόνο πορώνεται.

-

είναι και έρωτας, είναι κι αγάπη, είναι συναίσθημα,

το μεγαλύτερο, μέσα στον κόσμο, σπουδαίο αίσθημα,

είναι η γιορτή της, κάτι μεγάλο, μες τη ζωή μου,

κι όλο προσεύχομαι, μέχρι το τέλος, νάναι η καλή μου.

-

σαν την ακούω να μου μιλάει, νοιώθω υπέροχα,

αυτά τα μάτια της, σαν με κοιτάζουν, μοιάζουν αγέρωχα,

η ομορφιά, στο πρόσωπό της, συγκεντρωμένη,

θέλω να μείνουμε, εμείς για πάντα, ερωτευμένοι.

-

κάθε μου σκέψη, έχει αυτήν, για περιεχόμενο,

στο ωραίο άτομό της, με οδηγεί, κάθε γινόμενο,

απ το πρωί μέχρι το βράδυ, ζει στο μυαλό μου,

κι από το βράδυ ως το πρωί, είν το καλό μου.

-

είναι η γιορτή της, σπουδαία μέρα, μέσα στο χρόνο,

στα σωθικά μου, την έχω μέσα και καμαρώνω,

δεν την αλλάζω, δεν την προδίδω, την προσκυνάω,

και το φωνάζω, μ όλη την δύναμη, την αγαπάω.

-

εύχομαι πάντα νάχει υγεία, ευτυχία και τρυφερότητα,

νάναι για μένα, η πιο σπουδαία, του κόσμου, οντότητα,

να τηνε βλέπω και να παθαίνω, να την αισθάνομαι,

κι απ την μορφή της, για να σωθώ, εγώ να πιάνομαι.

Ιλυ..............................οο..........οο...........

ήθελα .......

 έμεινα άγαλμα....

ιλυ.....................

ξυπνήσατε...???...

 

θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου...

μάτια θλιμμένα
του έρωτα λιμάνια μυστικά
χείλη γλυκά και πικραμένα
σκοτείνιασες απόψε ξαφνικά
πες μου ποιος πόνος
Καρδιά μου σου ματώνει την καρδιά
μάτια υγρά
και πάλι μόν.....
......................................
διώξε την πίκρα από το βλέμμα σου ........ μου
δώσ' μου δυο χείλη γλυκά
δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου μελαγχολικά
διώξε τα σύννεφα απόψε ....... μου
δώσ' μου δυο χείλη να πιω

θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου

Πόσο σ' αγαπώ

Πόσο σ' αγαπώ

Μάτια θλιμμένα
Αστέρια της αγάπης μου σβηστά
Μάτια κλειστά και δακρυσμένα
δε γίνεται να ζούμε χωριστά
διώξε την πίκρα από το βλέμμα σου ..... μου
δώσ' μου δυο χείλη γλυκά
δεν το αντέχω να βλέπω τα μάτια σου μελαγχολικά
διώξε τα σύννεφα απόψε ..... μου
δώσ' μου δυο χείλη να πιω

θέλω να βλέπω τον ήλιο στα μάτια σου

Πόσο σ' αγαπώ

Πόσο σ' αγαπώ.....

ιλυ..............................................

γυρο γυρο...

ily.................................

το σερβίρισμα....

 

ακολουθεί....

 είναι εκεί......

Ιλυ..........

σε μια σταγόνα....

 καληνύχτα αγάπη μου....

Ιλυ...........

Πολύτιμη...όχι μόνο....

 

η ζωή .... μεταξύ βουνού και θάλασσας....

 κάποτε έλεγα πως μ' αρέσει η θάλασσα και 'συ πως σ' αρέσει το βουνό....έτσι είναι....

μοναχικό μες την ερημιά, στην αγριότητα του χειμώνα, κλαδιά γυμνά υψωμένα προς τα πάνω, με κάποιες καμπούρες και ρόζους που δε μπορεί να κρύψει....όμως μέσα του έχει κρυμμένους χυμούς, που περιμένουν τον ζεστό ήλιο να πετάξουν μάτια, βλαστάρια, καινούργια κλαδιά, φύλλα πολλά που θα το ντύσουν και να προσφέρει ξανά .....

ένα δέντρο είναι, που βρέθηκε μόνο σε ενα τόπο περιτριγυρισμένο από τον ουρανό, το χώμα, υψώματα, λόφους, που το έκαναν να ξεχωρίζει αφού ήταν μοναδικό...η καμπούρα στη ρίζα δέχεται τη ζέστη του οδοιπόρου που θα ξαποστάσει και θα του πει τον καημό του....

αν ξανάρθει τότε που θα έχει ντυθεί και θα μπορεί να του δώσει έναν γλυκόν ύπνο, θα ξέρει ότι τότε θα βρει σύντροφο, που θα το κατανοήσει, θα το κοιτάει ξανά και ξανά, θα στοχαστεί στη θέα του, θα το ονειρευτεί, θα το αγαπήσει.....και η φαντασία του οδοιπόρου ξένου θα πλανάται σε άγνωστους ονειρικούς τόπους...

ένα δέντρο είναι...μπορεί να μη ξερει πως βρέθηκε εκει, ίσως κάποιος σπόρος από μακριά ταξίδεψε με τον αέρα, τη βροχή ...και κι σκάλωσε.....μπορεί να είχε και συντροφιά.....τα δυνατά φυσήματα των ανέμων που ήταν η απαρχή του, μπορεί να ήταν και η αιτία μιας καταστροφής που αφάνισε τη συντροφιά του....

έτσι ξερό και μόνο που είναι φαίνεται από μακριά...είναι ένα σημάδι μοναδικό στο δρόμο του οδοιπόρου που μπορεί να τον προσανατολίσει.....έχει γίνει ο δρόμος του.....απ' τη στιγμή που το είδε, δεν πήρε το βλέμμα του καθόλου από πάνω του...και όταν έφευγε κοίταζε πίσω του, ξανά και ξανά, την εικόνα που τον αγκάλιασε κι έφερνε ξανά τις σκέψεις και τους στοχασμούς που είχε εκφράσει μαζί του....

περιμένει να ξανάρθει η μοναδική συντροφιά του, το νιώθει… θα καθίσει στα ριζά του, θα ακουμπήσει την πλάτη του στον κορμό του, θα ξεκουραστεί, θα κολατσίσει....τότε θα του πεί ..... "αν θες, μπορείς να ανέβεις πάνω μου, έχω φροντίσει να έχω χαμηλά κλαδιά, να αγναντέψεις....ξέρω ότι όταν θ' αφηγείσαι τις ήρεμες στιγμές που πέρασες θα είμαι μια εικόνα παντοτινή, που την φαντασία σου έτρεφε, εικόνα τρυφερή στη μνήμη σου και στην ψυχή σου”....

ily.................

φθινοπωρινή ιστορία....

 

 

καλή σου μέρα Άγγελε και της καρδιάς μου κλέφτη, του νου μου μόνε λογισμέ και του έρωτα μου φταιχτη...

 

νανουρίσματα....

 .... καθόλου δε με νοιάζει, μακριά να πετάω τα βράδια, όσο κι αν με χτυπά τ' αγιάζι, τα χρυσά πετράδια, γιατί η αγκαλιά σου ευτυχώς είναι σαν θησαυρός, ο πολυτι....μότερος χρυσός....

Ιλυ..............ΜελισσΆνθη...

αυτό που μένει πίσω....

η συγγραφέας αναζητά, με μια πρωτότυπη λογοτεχνι­­­κή απόπειρα καταλογογράφησης, αυτό που μένει πίσω όταν χάνεται κάτι: αποήχους και ψιθύρους, μνήμες και θρύλους, αποτυπώματα και σκιές, ανασυγκροτώντας παράλληλα την παιδική ηλικία σε μια χώρα που έχει επίσης χαθεί, την Ανατολική Γερμανία της δεκαετίας του 1980....

"Αν αληθεύει η εκπληκτική ρήση του Σίγκμουντ Φρόυντ, που θυμίζει την αρχή διατήρησης της ενέργειας, ότι κανένα όνειρο, καμία σκέψη δεν ξεχνιέται ποτέ στ’ αλήθεια, τότε, μέσα από μια επίπονη προσπάθεια παρόμοια με την αρχαιολογική ανασκαφή που φέρνει στο φως οστά, απολιθώματα ή πήλινα θραύσματα, δεν θα ξεθάβαμε από το χούμο της ανθρώπινης μνήμης μόνο βιώματα του παρελθόντος, όπως ένα κληρονομημένο τραύμα, δύο ασύνδετους στίχους ενός ποιήματος, τον θολό εφιάλτη μιας νύχτας με καταιγίδα από τα πρώτα παιδικά χρόνια, μια τρομακτική πορνογραφική εικόνα, αλλά ίσως να ανασύραμε από τα βάθη του Άδη και το έργο αναρίθμητων χαμένων γενιών, αρκεί να αρχίζαμε να αναζητούμε τα ίχνη τους – και η αλήθεια, ακόμα και εκείνη που απωθήθηκε ή διαγράφηκε, που οδηγήθηκε σε ολισθήματα ή παραδόθηκε στη λήθη, δεν θα είχε πια αρνητές και θα παρέμενε παντοτινά παρούσα....."

Ιλυ....................

χωρίς αμύγδαλο....

 χωρίς αμύγδαλο....και δεν είναι και biter.....black...

ενα γλυκό κομματάκι........

συμβιβασμοί .....

ιλυ...............................................

λίγο αργά αλλά....

 

λίγο αργά για πρωϊνή ευχή.... αλλά υπάρχει λίγο ηρεμία...

Ιλυ....

εκεί τα μάτια ανθίζουν.....

 στο περιβόλι της καρδιάς το μυστικό.... εκεί τα μάτια ανθίζουν σαν λουλούδια....

 

σ' αγαπώ....

αθωότητα, ευτυχία, σεμνότητα, νεανική φύση.... και πιστή αγάπη.....

μαργαρίτες του Νοέμβρη.....

στολίζουν....δίνουν χαρά...επουλώνουν πληγές.....

ιλυ..........................................................................

νιώθουν μοναξιά....

διάβασα κάπου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που νιώθουν μοναξιά προέρχεται από εκείνους που απλώς "συζούν" με άλλους ανθρώπους και όχι από εκείνους που ζουν μόνοι....προσπαθώντας να ερμηνεύσω το αποτέλεσμα με πήρε ο ύπνος και είδα ένα όμορφο όνειρο.....κάποια στιγμή ξύπνησα και ήθελα να το γράψω.....

Αγάπη μου, σ' αγαπώ....................να έχεις μια όμορφη μέρα......

όταν πετάς στον ουρανό.....

 να το ξανακάνουμε.......

ιλυ...........................................................

ένα πέταλο....

δως μου να πάρω ανάσα λίγο......

ιλυ...................................

το ποιό Όμορφο....

 το ποιό Όμορφο κορίτσι που γνώρισα ποτέ....

Ιλυ

λουλουδάκι....

 

έρωτά μου, ....είσαι η μοναδική σκέψη......

το πλεχτό....

 μα τι όμορφο πλεχτό είναι αυτο...!!!

ιλυ.................................

 

Ily........,...................

question.....

αυτοί που ήταν εκεί τι διδάχτηκαν?......

σ' αγαπώ....

 

ένα λουλούδι, που, ομορφαίνει τη μέρα...

 

δε φτάνει....

δε φτάνει ένα χάδι

ή μια λέξη σ’ αγαπώ....

Ιλυ..........

και πως είσαι όταν......

 ήταν 16 Νοέμβρη κι εκείνη η μέρα.....

"και πως..........τρελαίνεσαι?"

Ιλυ.......

αναζητώ.....

 ένα ✋ να ακουμπήσει...

ιλυ........

μια δύση....να χάνεσαι...

σημερινά παράδοξα...μια δύση του ήλιου...να χάνεσαι στις λεπτομέρειες ενός αργοπορημένου φθινοπωρινού απογεύματος, δίχως λόγια...εγείρει μνήμες....

ιλυ....................................................