ο κόσμος αρχίζει να τραβιέται από την παραλία και όμορφα ανεπαίσθητα κυματάκια σκάνε στη στεριά συμμετέχουν στον καθαρισμό της μαζί με το σβήσιμο όλων εκείνων των πατημασιών, των χαραγμένα καρδιών, λειένοντας τις γωνίες από τα μεσαιωνικά κάστρα, τελειοποιώντας τις καμπύλες της ερωτικής γοργόνας που σκάλιζαν κάποιοι θλιμμένοι ναυαγοί του έρωτα....
και φεύγω προς τα μέσα με μιά σαγιονάρα αποχαιρετώντας την αμμουδιά με τα τόσα σκαλίσματα και ρομαντικά βοτσαλοσχήματα.....αναρωτιομενος που πάνε όλα αυτά τα ρομαντικά σκαλίσματα, όλες αυτές οι σκέψεις, οι μεθυσμένες κουβέντες, τα χαμόγελα, οι καυτοί έρωτες, οι επιλογές που δεχτήκαμε, τα χαμένα κέρματα......
είναι παντού γύρω μας.....και η ζεστή θάλασσα που μας αγκαλιάζει όλο μας το κορμί, τα μαζεύει να τα φυλάξει μέσα της.....
σ' αγαπώ...... πολύ......
κι αν κοιτάξεις στο βυθό θα τις δεις όλες.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου