αυτό το κορίτσι Λάμπει...το δικό της φως διαπερνά κάθε τι που θα πάει να το εμποδίσει....είναι Πανέμορφη όπως και να την δεις και αν βάλεις και την εσωτερική της μέσα ύπαρξη γίνεται η Θεά.....και λάμπει σαν τον ήλιο.... απορώ τι την ήθελε την ψυχοθεραπεία μαζί μου, όταν η ίδια θεράπευε τους άλλους, άμεσα, με την παρουσία, το βλέμμα, την ήρεμη φωνή, τη γαλήνη και τη σοφία της....το μόνο της όχι καλό, πάντα θα κινδυνεύει διότι πάντα θα είναι ωραία, έξυπνη, ερωτεύσιμη, ξεχωριστή, αξιοζήλευτη...
Ιλυ......................
Εδώ σ’ αυτή τη γειτονιά δεν πρέπει να είν’ φεγγάρι,
μόν’ πρέπει να ’ναι συννεφιά, να ’ναι βαθύ σκοτάδι,
γιατ’ έχω μια αγαπητικιά κι εκείνη είν’ το φεγγάρι,
π’ όντες προβάλλει να τη διω σκορπιέται το σκοτάδι.
Και με τον ήλιο μάλωνε και με τον ήλιο λέγει:
Ήλιε μου, για έβγα για να βγω, για λάμψε για να λάμψω.
Έλαμψε ο ήλιος το ταχύ, μαραίνει τα χορτάρια,
πρόβαλε η κόρη π’ αγαπώ, μαραίνει παλικάρια·
φλογίζει νιους και καίγει οχτρούς, σκλαβώνει παλικάρια,
καίγει κι εμένα π’ αγαπώ μέσα στα φυλλοκάρδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου