Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020

....όμως θέλεις κάτι περισσότερο...

ιλυ..........................

Το παραμύθι των συναισθημάτων

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η τρέλα, επειδή λυπήθηκε τη βαρεμάρα, πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η περιέργεια που δεν μπορούσε να κρατηθεί ρώτησε: «τι είναι το κρυφτό»; Ο ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει και η χαρά άρχισε να πηδάει πάνω-κάτω, για να καταφέρει να πείσει τον φόβο - και τον δισταγμό να παίξουν κι αυτοί. Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν: Η αλήθεια δεν ήθελε να παίξει, γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν και η δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει. Η λύπη ήταν αρκετά στενοχωρημένη, για να μπορεί να παίξει. Ο φόβος πάλι φοβόταν πολύ να παίξει.«Ένα, δύο, τρία» άρχισε να μετράει η τρέλα. Η πρώτη που κρύφτηκε πίσω από τον πρώτο βράχο ήταν η τεμπελιά που βαριόταν. Η πίστη πέταξε στους ουρανούς και η ζήλια κρύφτηκε στη σκιά του μίσους, που με τη δύναμή του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο. Η επιθυμία κρύφτηκε μέσα σε ένα ηφαίστειο. Η χαρά έτρεχε πάνω-κάτω μέχρι που κρύφτηκε στα πελάγητης ευτυχίας. Ο έρωτας, όμως, δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. «....1000», είπε και τέλειωσε το μέτρημα η τρέλα κι άρχισε να ψάχνει. Πρώτη βρήκε την τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την πίστη, που μίλαγε φωναχτά στον ουρανό με το Θεό. Βρήκε τη ζήλια, πουκόντευε να σκάσει μέσα στην κρυψώνα της. Βρήκε και τη χαρά, που φώναζε ευτυχισμένη από τα βάθη του πελάγους. Βέβαια, βρήκε πολύ εύκολα και τον δισταγμό, που δεν είχε αποφασίσει ακόμα πού να κρυφτεί.Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους, εκτός από τον έρωτα. Η τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει, βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα κι από τον θυμό της άρχισε να τον κλωτσάει νευρικά, ώσπου ακούστηκε ένα βογγητό πόνου. Ήταν ο έρωτας, που τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς τον είχαν τυφλώσει! Η τρέλα ταράχτηκε, δεν ήξερε πώς να διορθώσει το λάθος της. Έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη. Ένιωθε τύψεις. Στο τέλος, αφού δε γινόταν να ξαναδώσει το φως του στον έρωτα, ορκίστηκε να γίνει η οδηγός του. Κι από τότε, ο Έρωτας είναι τυφλός και η Τρέλα τον συνοδεύει!

ιλυ.....τρελός απ' το έρωτα.......



ο φωτογράφος αποτυπώνει ασπρόμαυρα.....τη μαγεία....

μέχρι το μεσημέρι...

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2020

επειδή υπάρχεις εσύ....



αναπνέω επειδή υπάρχεις εσύ....
ιλυ.............

η πιο όμορφη θάλασσα...


ιλυ......................................................................................
στη πιό όμορφη θάλασσα......


άνοιξε το παράθυρο....

στις διακοπές που πας, άνοιξε το παράθυρο να ακούς τα πουλιά, να μυρίζεις πεύκο και θάλασσα, να μπει το φως και να ζωντανέψει τα χρώματα γιατί μόνο με αέρα, μυρωδιές, χρώματα , θάλασσα και ουρανό ξεκινάει μια όμορφη μέρα.....άκου το πουλάκι στο δέντρο που τιτιβίζει, σε ενθαρρύνει να πραγματοποιήσεις τις σκέψεις σου....

ιλυ..............................................................................

είναι μεγάλη τύχη....


Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020

....τόσο δυνατά....!!!


γιατί ιλυ...................

γλυκός ήχος....

ψες μια απ' τις μέρες που γυροφέρνω τη βιδωτή... ανοίγω παντού, μια σιωπή τύλιγε όλο το χώρο, το χώρο της....και είχε καταλάβει παντού σαν πάχνη...μιά σιωπή που μύριζε παθιασμένο φιλί και αισθησιακό χάδι....
είχε τα κλειδιά, αισθανόμουν πως τώρα θ' ακούσω να ξεκλειδώνουν....μια αίσθηση που σαν είσαι μόνος σε χώρο που σε άλλους χρόνους είσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς, αυτός ο ήχος της κλειδαριάς είναι ο πιο γλυκός ήχος....τα επέστρεψε, δεν ήταν παπούτσια....

ιλυ........

αντικριστά....

δεν θα βουλιάξουμε 'μεις.....
...
ιλυ......

ακόμα πιο γοητευτικό

Είναι το ζώδιο που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα πιο γοητευτικό. Αγαπά τον εαυτό του και τον φροντίζει ιδιαίτερα, γι’ αυτό και παραμένουν σχεδόν ίδιοι στο πέρασμα του καιρού.

...

Τρίτη 28 Ιουλίου 2020

κάπου εκεί....

κάπου εκεί που ονειρεύονται.....



δυό ψυχές......

περιμένοντας το φεγγάρι να λάμψει...

ηθελα τόσες φορές να της πω πόσο χαρούμενος είμαι, πόσο ευτυχισμένος, ήθελα τόσες φορές να της πω τις σκέψεις μου, ήθελα τόσο πολύ να μοιραστώ τη χαρά μου, τους προβληματισμούς μου μαζί της.... μα όποτε προσπαθούσα ν' ανοίξω συζήτηση όλο και κάτι γινόταν....παλιότερα είχαμε ασύρματες ζεύξεις...πάνε αυτές....
ήθελα τόσο πολύ να μπει μέσα και να κάτσει απέναντι στη βιδωμένη, να πιούμε μαζί το καφεδάκι, να κάνουμε ένα διάλειμμα..
η πόρτα είναι ανοιχτή, αλλά φαίνεται τόσο καλά κλεισμένη που ούτε ο Κάσπερ το φάντασμα δεν μπαίνει...

Σονάτα του Σεληνόφωτος...

ιλυ............................................

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020

βουτιές να δουν τα μάτια σου...το δελφίνι πουθενά...

1η μέρα ..

πρώτο ...βουτηγμα...
ίδια θέση .με  λίγο περπάτημα .

περιμένοντας να περάσει η "φωτιά"

ιλυ....

ο περίπατος...

μέσα από ένα περιβάλλον γεμάτο με αποτυπωμένες σκέψεις....
"Αλκυόνη..."


ιλύ ....... ..

θα σε αγγίξω...

Ομορφιά...θα σε αγγίξω...θα σε αγγίξω....με ακούς?..... θα σε αγγίξω με τη σκέψη μου, ώσπου να μου χαρίσεις λίγο απ' το χαμόγελό σου....

έρωτας, πάθος, λάθη, σωστά…όλα και δικά μου!!!
μαζί με το απέραντο κενό...που τώρα νιώθω πως είναι το μόνο που απέμεινε να είναι δικό μου....

...

Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

πήρα το θάρρος λόγια του Άμλετ να πω....

Doubt thou the stars are fire;
Doubt that the sun doth move;
Doubt truth to be a liar;

But never doubt I love.


οι άκρες των χειλιών...

αυτή η σιωπή, αυτή η γαλήνη,
αυτή προπαντός η αγάπη.
γελούν τα χείλη στις άκρες τους


Η. Βρεττάκος

ευτυχώς, που υπάρχουν οι ποιητές και κλέβουμε λέξεις τους που μεταφράζουν τα δικά μας σήματα mors που δεν μπορούν πολλές φορές να ειπωθούν.....

..
. _ ..  _ _ _  ... _ .
_ . _ _   _ _ _  .. _

Το φεγγάρι αλήτης ..... χαϊδεύει ....

Ένας κόσμος τραγούδια,
ένα δάσος "σ’ αγαπώ"
μες στα μάτια σου παίζουνε κρυφτό.
Έχεις μπει στη ζωή μου
την καρδιά μου να πονάς
κι απ’ το γέλιο στο δάκρυ με γυρνάς.
Να σε πάρω δική μου με έναν έρωτα τρελό
φουρτουνιάζει κι απόψε το μυαλό!
Το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Τώρα τι να σου πω;
Φταίω, που σ’ αγαπώ!
Τ’ άστρα χίλιοι καημοί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Ταξιδεύω μαζί σου κι ειν’ οι σκέψεις μου κρυφές,
μα ταξίδι δεν κάναμε ποτές.
Να σε κάνω δική μου σου φωνάζω τις βραδιές,
μα δεν ήρθες και σήμερα και χθες.
Είμαι μόνος κι απόψε μέσα σε όνειρα φωτιά,
η αγκαλιά σου για μενα ξενητιά.
Το φεγγάρι αλήτης σού χαϊδεύει το κορμί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί..


να σε πάρω δική μου με έναν έρωτα τρελό....ένα δάσος σ' Αγαπώ........

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

γι'αυτές τις ώρες....

τα "πώς" και τα "γιατί" δεν υπάρχουν....
υπάρχουμε εμείς...
σ' αγκαλιάζω για να αισθάνεσαι, να σ' ανεβάζω, να σε ησυχάζω, να σε νοιάζομαι....

ιλυ..............πολύ........( υπερθετικά)...

γι' αυτή την Ελλάδα....

αρχίζοντας απ' το Ταίναρο και τον Μαλέα,
κάνοντας κανοε-καγιάκ στα καυτά νερά του Πηνειού μέσα στην κοιλάδα των
Τεμπών, κάνοντας σκι στις κορυφές του Ολύμπου και της Όσσας, πηγαίνοντας ως τη Κέρκυρα και τη Δασιά του Έβρου και γυρίζοντας γύρω γύρω στην Πανέμορφη Θεσσαλονίκη, καταλήγεις στα Γιάννενα εκεί που χτυπά η καρδιά της Ελλάδας και το νησί της κυρά Φροσύνης σε μεθάει......
ο πλούτος και τα κάλλη της σε μαγεύουν, τα επισκέπτεσαι ξανά και ξανά σαν να ναι η πρώτη φορά.....

ροδοπέταλα...

με ροδοπέταλα να στολίσω και το πρωϊνό σου ρόφημα....


θάθελα...

ιλυ............ΕΣΕΝΑ

ροδοπέταλα θα στρώσω....

έχω μια αγάπη μυστική, η καρδιά την ξέρει, την βλέπω και ταράζομαι....μ' αγαπάει άραγε, όπως τη λατρεύω?...όταν κοντά της βρεθώ, τα λόγια μου θα χάσω,....μήπως είναι καλύτερα λουλούδια να της στρώσω?...να στρώσω ροδοπέταλα
στο δρόμο που περνάει, για να της δείξω πως χτυπάει για κείνη μια καρδιά...

ιλυ......,............................

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

 ήταν ένας όμορφος ροδανθός.....



έτσι όπως πέφτει ο ήλιος....ο καυτός.. .

μ....  λείπεις πολύ...

 κάθισε εδώ κοντά μου Μου `λειψες ξαφνικά Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος Χτυπάει η μοναξιά Μείνε λιγάκι ακόμα Κάτι έχω να σου πω Να πάρει ο αέρας χρώμα

ιλύ......

ένα γνεύμα...

μες στα νερά που το χωνεύουνε γαληνεμένα,
γλυκά, στον όλβο μέσα μα και σαν παρωχημένα,
αποχωρούν και αποτραβιούνται ρεύμα με το ρεύμα,
κι ενόσω εκείνος, ηρεμότατος και με την τόση
ολοένα πιο βαθιά και πιο βασιλική του γνώση,
ατάραχος κινά να φύγει δίχως ένα γνεύμα...

ily.................................................

Αστέρι μου, φεγγάρι μου....

μυστικό....
Μελίνα Μερκούρη

Ο ποταμός είναι ρηχός
κι ο ωκεανός είναι μικρός

να πάρουν τον καημό μου.

Θα σ’ αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ’ αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι

θα μ’ αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.

Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου
......................................................

......να σου πάρω ένα φιλί και ........................

ευχάριστες ......

στις διακοπές....αν πας σ' αυτό το μέρος που έχει πολλά τέτοια χέρια...θα ξεκουραστείς...!!!

γιατί ιλυ...................

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020

άκου ανθρωπάκο....

άκου ανθρωπάκο....




μονοπάτια.....

μονοπάτια που ονειρευόμαστε....


ιλυ.......................... άπειρα..........

22-7-2020

Ήταν πολύ ωραία....
Τετάρτη απόγευμα ώρα 7:00
ΜΠΡΆΒΟ!!!!!!!!

απολαύσεις...

 ένα υγρό δροσερό απόγευμα που να χαϊδεύει το σώμα της γοργόνας...

για δροσιές...


ποιος έχει κάνει τα βουνά ψηλά σαν να `ναι κάστρα...

ποιος έχει κάνει τα βουνά
ψηλά σαν να `ναι κάστρα,
ν’ αγγίζουνε τον ουρανό
και να μου κρύβουν τ’ άστρα.

Βουνά είναι τα λόγια σου και κάστρο η καρδιά σου.
Βουνά και κάστρα θ’ ανεβώ να πάρω τα φιλιά σου.

ποιος σου `χει κάνει την καρδιά
αστέρι λυπημένο,
πόρτα κλειστή τα χείλη σου
κι απ’ έξω περιμένω.


ιλυ.........................................................................................................................

Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

ώρες..... σου τραγουδώ....

το παράθυρο κλεισμένο,
σφαλισμένο, σκοτεινό,
για ποιο λόγο δεν τ' ανοίγεις
πεισματάρα, να σε 'δω;

άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.

ξεροστάλιασα στ' αγιάζι
ώρες να σου τραγουδώ,
η καρδιά μου φλόγες βγάζει,
μα δε βγαίνεις να σε 'δω...



ιλυ.......................................................

εκπαιδεύοντας να γίνει φακίρης...

όταν είσαι ερωτευμένος, θέλεις να ενσωματώσεις τον άλλο, να τον έχεις μέσα σου....οραματίζεσαι έναν έρωτα απόλυτο, ενωτικό....

όταν έχει αγκαθάκια σαν αχινούλα, πως μπορείς να την φιλήσεις?......να την αγκαλιάσεις.....να την χαϊδέψεις....να πάς δίπλα στο στόμα της να την αχνιστείς....να νοιώσεις τη δροσιά της, την κάψα της...

ily.......................

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020

ανάμεσα στα φρυδια...

σέρνω το δάχτυλο ανάμεσα στα φρυδια, να ρίξει την ένταση, να απαλύνει εκείνες τις καλά ριζωμένες σκέψεις που μνημονεύουν έννοιες μου....πόσες σειρές να γράψω, πόσες σελίδες, πόσα κενά ν' αφήσω, πόσες άδειες σειρές......πόσες γραμμές διαβάζει η γύφτισα σττη παλάμη...πόσες σειρές έχει η ζωή?......
μάντεψε.................................ιλυ.............................................

ιλυ...........................................................................................................................................
ιλυ...........................................................................................................................................
ιλυ........
...


Καλημέρα....
I Love You...


κάπως έτσι εξαϋλώνονται....
η ζωή με τον εαυτό σου δεν είναι ζωή...και ο Αδάμ δεν ήταν μόνος....
...

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

το δικό σου....


ειναι κάτι απ' όλα σου....

"...ο τελευταίος πειρατής..."

Καλημέρα...

ενα μέρος για ιδανικό πρωινο....

Καλημέρα Χαρά μου..........


το ζητούμενο είναι....

το ζητούμενο είναι να καταλάβει κάποιος τη μοναδικότητα του καθ’ ενός μας, να μπορούμε να νοιώσουμε ξεκάθαρα αυτό που συμβαίνει όταν πράξεις και λόγια το λενε, το κάνουν, έτσι ώστε να μπορείς να πεις με σιγουριά πως σε αγαπάει…...


μην εκτονωθείς ...

https://www.ethnos.gr/lifestyle/115844_ta-zodia-simera-kyriaki-19-ioylioy-didymoi-erotika-paihnidia-kai-entona-flert

λένε πως είναι μια δύσκολη μέρα... μη το κάνεις...
...
...

Σάββατο 18 Ιουλίου 2020

hear a voice that along with the wind, speaks about you...

i don't know where to find you
İ don't know how to search for you

But İ hear a voice that
along with the wind, speaks about you

This soul without a heart
Awaits you
Adagio

The nights without your skin
The dreams without stars

give me still hope
that İ will find you
Adagio

İ close my eyes
and İ see you
İ'm trying to find the path that will

take me away
from this agony

İ feel in me, beating
this music that
İ've invented for you

İf you know how to find me
İf you know where to look for me
Embrace me
with your thought
The sun
appears to be pale
Light your
name on the sky

Tell me that you are

everything that İ want

live in you

The sun
seams pale to me
Embrace me
with your thought
İ'm lost without you

Tell me who you are and
İ'll believe it
you are music
Adagio


ιλυ...........................................

σαν να θέλει να αναπλάσει ενα ακριβές αντίγραφό της...


ιλυ.........................................
Καληνύχτα μωρό μου...
ιλυ,......................

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020

είμαι ευτυχισμένος οταν ΕΣΥ αισθάνεσαι καλά....

αιτία, η παρουσία μου σε γάμο…..όλοι τους ευχοντουσαν «να ευτυχήσετε»…
«να ευτυχήσετε»…. η πιο ελπιδοφόρα και συναισθηματική ευχή….  ΕΤΥΧΙΑ, μαγική λέξη, απόληξη κάθε φαντασίωσης,  κάθε ονείρου…. η περίοδος των τελευταιων 200 ετων έχει ως υπέρτατη ιδεολογία την ευτυχία του ανθρώπου…. έρωτας και υλικά αγαθά, δυο καταστάσεις  που η ευτυχια εχει το δικο της μερτικο για κάθε ένα….εκει που εκτοξευεται είναι στον έρωτα, εκει  έχει το δικό της ξεχωριστό άρωμα… με  την τόση δυστυχία που υπάρχει στο σημερινό κόσμο, ή όταν έχουμε χίλια μύρια αγαθά,  η ευτυχια εχει διαφορετικές θεωρήσεις…στην μια περιπτωση ευτυχισμενος είναι κάποιος που μπορει να ζήσει, στην άλλη, ευτυχία είναι  ένα διαρκές κυνηγητό των επιθυμιών, όπου κάθε εκπλήρωση της επιθυμίας γεννάει άλλες….
η ευτυχία, για τον καθενα μας εχει σχεση με την προσωπικη μας ζωη, με την συμπεριφορά μας, με τη σταση μας στο κοσμο μας...

«η καλλιέργεια της αρετής οδηγεί στη σοφία, η σοφία οδηγεί στην καλοσύνη κι αυτή στην ευτυχία»
Όσκαρ Ουάϊλντ, 99 Μαθήματα σοφίας για μια ευτυχισμένη ζωή εδώ και τώρα

"Βεβαιώθηκα πάλι πόσο η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο -ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας· τίποτα άλλο. Χρειάζεται μονάχα, για να νιώσεις πως όλα τούτα είναι ευτυχία, μια καρδιά απλή και λιτοδίαιτη.”

Ν. Καζαντζάκης

τους ευχήθηκα να είστε πάντα ερωτευμένοι, γιατί έτσι θα είναι πραγματικά μαζί και θα νοιάζονται ο ενας για τον άλλον και όχι από συνήθεια…



ιλυ...................................................................................................................

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

εξαφανίσεις...

το φεγγάρι σβήνει, μέχρι να γίνει ξανά ολόγιομο, ν' ακουμπήσει στον ορίζοντα λες και ανοίγει η πόρτα του παραδείσου με το κλειδί να το 'χουμε 'μείς...
ο κόσμος μας έπαψε να 'ναι γειτονιά και το φιλί εξαφανίστηκε...
οι μέρες της θαλπωρής σιμώνουν και το ζύμωμα θα κουλάρει...
αν ξαναγεννιόμασταν πάνω σε άσπρο μετάξι.....

ιλυ.....................................άπειρα...................................................

μπερδεμένος....αρμαδιός....

τα γραμμοσκαλίσματα αραδιασμένα, μπερδεμένα, με τυχαία σειρά....και μέσα απ' αυτό τον αρμαδιό βγαίνουν ταμπέλες, που πολλές φορές δεν φαίνεται να σχετίζονται ή να δίνουν το στίγμα...αν το πάρεις αντίστροφα πέφτεις σε αινίγματα, Πυθίους γρίφους, παγίδες, σε σκοτεινές σπηλιές με ένα άνοιγμα που ισα περνα μια αχτίνα φωτός....
έχουν περάσει κάποια φεγγάρια και ακόμα αναζητείται τρόπος να το χορέψουμε το κόκκινο ταγκό, ακόμα και χωρίς ρυθμό, έτσι που να μην πατάμε στο χώμα......να μην είναι θέμα επιλογής, να μην αποφασίσει....αλλά έτσι να γίνει....
βάλε το αυτί σου πάνω στην καρδιά, θ' ακούσεις πολλά, θ' ακούς περιεχόμενα, θ' ακούσεις τη θάλασσα......

ιλυ.........πολύ.....πολύ.....οο.....

Τρίτη 14 Ιουλίου 2020

...κάποτε...

...!!!...

αστέρι τ' ουρανού

η Νεφέλη, αναρωτιόταν που χάθηκαν τα αστέρια και δεν ήταν ορατά στον ουρανό....


που είσαι Αστέρι μου....

οι αλλαγές γίνονται από "τρελούς"....

μου αρέσει να μαθαίνω, δεν είμαι φανατικός, πιστεύω στους ανθρώπους, ακούω και αλλάζω, δεν έχω ιδεοληψίες, εκτιμώ τη διαφορετικότητα, θαυμάζω τους ανθρώπους που επιχειρούν και δημιουργούν, προσπαθώ να παλέψω τις δύσκολες, προβληματικές καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί και να ιποστηρίξω-μεγαλώσω αθόρυβες καταστάσεις, συνάμα με εραστές του λόγου, που κάνουν τη δουλειά τους και αναπτείχνουν ευαισθησίες...
την αγαπώ με τη δύναμη του μυαλού της καρδιάς και της ψυχής....όταν συντονίζονται μπορούν να γίνουν πραγματικότητα...

...οι αλλαγές στο κόσμο μας γίνονται από "τρελούς"....

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020

....I found a woman, stronger than anyone I know...

I found a love for me
Darling, just dive right in
And follow my lead
Well, I found a girl, beautiful and sweet
I never knew you were the someone waiting for me

......................................................

Well, I found a woman, stronger than anyone I know
She shares my dreams, I hope that someday I'll share her home
I found a love, to carry more than just my secrets

.....................................................

Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms
Barefoot on the grass, we're listenin' to our favorite song
I have faith in what I see
Now I know I have met an angel in person
And she looks perfect
No, I don't deserve this
You look perfect tonight


ily.......

exaggerations...



μπορείς να πεις πως να μη νιώθω τόσα?
πως να μη σε σκεφτομαι συνέχεια?
πως να μη σε θέλω?
πως να σ' αγαπήσω λιγότερο?
μπορείς?....μπορεί η καρδιά σου να πει το πώς?.....

Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

πινελιές χρωμάτων...

λουλούδια με πινελιές χρωμάτων που θέλουν να σου θυμίσουν κάτι που έλεγαν τα πράγματα...με τη σκέψη να αφήνεται να συμφωνήσει με τις εικόνες και τη φαντασία να υποστηρίζει....
σκέψεις στιγμής που συνδέουν χρώματα...τίποτα συγκεκριμένο, τίποτα οριστικό....φανταστικά και μετέωρα...

ιλυ................................................................................................................

...εικόνες ενός τυφλού....

....να αισθανθώ το σώμα σου...


από το "The Blind Man’s Meal, 1903" Πάμπλο Πικάσο

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

έχω χάσει...

έχω χάσει το μυαλό μου τη καρδιά τον εαυτό μου Και να δω δεν θέλω κανένα λείπεις και δεν ζω χωρίς εσένα...


ένα ακόμη....

πρωινό και αυτό... άνοιξα πάλι τα μάτια μου, έδωσε ο Θεός και μια ακόμη μέρα....κοιτώ το ρολόι, 9:55, ....άργησα.... γι'αυτό είμαι μακριά απ' τα γλυκά μελιά σου μάτια...

ιλυ......

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020

σημαντικές στιγμές ...

χθές ήταν η μέρα.....μια μέρα που επέλεξες και βεβαίωσες με το βουλοχέρι σου....

εύχομαι οι επιλογές της ζωής σου να είναι επιτυχείς, όμορφες, να τις απολαμβάνεις, να τις χαίρεσαι...κι αν ποτέ αισθανθείς οτι έκανες κάποιο λάθος, αυτό να ξεπεραστεί ανώδυνα...

ιλυ......................................................................................


Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020

... τώρα σιωπή...

μια φορά θυμάμαι μ’ αγαπούσες....
μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες
τώρα σιωπή...

πέτρωσε η φωνή και πώς να κλάψει
που ’φυγες εσύ, έχουν ανάψει
χίλιοι καημοί

μια φορά θυμάμαι...
ιλύ......

Τρίτη 7 Ιουλίου 2020

...δεν πρέπει να πέσουν....

μπορεί να φαινόμαστε δυναμικοί,...ισχυροί, τους θαυμάζουν όλοι, ή οι περισσότεροι....οτι κάνουν είναι ορθόσωστο, εμπνέουν ασφάλεια...δεν λυγίζουν, αλλά !!!....για να τα επιτύχουν το δουλεύουν πολύ, ψάχνουν διάφορους τρόπους ώστε να μπορούν  να ξεπεράσουν τυχόν δυσκολίες....αλλά !!!.... δείχνουν πως μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους, δίχως να αναζητούν βοήθεια κανενός,...αλλά !!!... συμπεριφέρονται έτσι γιατί πέρασαν κάποιο ή κάποια γεγονότα που τους τραυμάτισε και αποφάσισαν να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο νοιώθοντας πως έτσι  προστατεύουν καλύτερα τον εαυτό τους, πως πιθανές στεναχώριες θα είναι ελάχιστες, ή λιγότερες, πως θα αγχώνονται λιγότερο.... αλλά !!!...έχουν συναισθήματα...δεν τα εξωτερικεύουν....προσπαθούν να δείξουν οτι δεν συμβαίνει τίποτα, με ανέκφραστες γκριμάτσες... κι όμως έχουν την ανάγκη της αγάπης, της τρυφερότητας, του ερωτισμού... αλλά !!!.... αν συνεχίσουν να εκφράζονται ανέκφραστα, κάποια στιγμή θα σπάσουν....όπως φάνηκε να δείχνουν δυό τρις μέρες τελευταία...την τελευταία φορά που κάποιοι τόλμησαν να εκφραστούν ρωτώντας... πήραν στο τέλος μια παγωμένη απάντηση.... δεν είναι κακό να ζητούν ένα δάχτυλο υποστήριξης, ένα τρίτο ίσως και τέταρτο χέρι...δεν θα πέσει ο εγωισμός...ο χρόνος που πέρασε έδειξε πως ήθελαν μια αποφόρτιση, ήθελαν λίγη αισθητική αγάπη...

αυτό συνεχίζουμε να προσπαθούμε να κάνουμε....δείχνοντάς τους θαυμασμό, εκδηλώνοντας την αγάπη μας....το έχουν ανάγκη....

ιλυ...........πάρα πολύ.............................

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020

ένας φάρος για το βουνό...


πόσο σκοτάδι να σβήσουν αναλαμπές των δεκαοχτώμισι δευτερολέπτων....αλλά κάθεσαι εκεί... και σε ηρεμούν...


..η ελπίδα που σκορπίζει το ενάμιση δευτερόλεπτο φως ανάμεσα σε μακρά διαστήματα σκότους...


η μονη σκέψη του ...ήταν ν' ανέβει ως την κορυφή του φαναριού...και να τοποθετήσει ένα καθρεφτάκι...ώστε να στέλνει την αναλαμπή, το μήνυμα του φάρου και στο βουνό...

ιλυ ......  το μήνυμα των αναλαμπών του φάρου προς το βουνό...

Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

μιὰ φορά κι ένα καιρό...το βραδινό μας παραμύθι...

μιὰ φορά κι ένα καιρό,
ήταν ένα γραμμόφωνο.
ένα ολομόναχο γραμμόφωνο.
Μα μπορεί και να μην ήτανε γραμμόφωνο
και να ῾ταν μόνο ένα τραγούδι,
που ζητούσε ένα γραμμόφωνο,
για να πει το καημό του.

μιὰ φορά κι ένα καιρό,
ήταν ένας Έρωτας.
ένας ολομόναχος Έρωτας
που γύριζε με μία πλάκα στη μασχάλη,
για να βρει ένα γραμμόφωνο
για να πει το καημό του.

«Έρωτα μη σε πλάνεψαν
άλλων ματιών μεθύσια
και μέσ᾿ τα κυπαρίσσια
περνάς με μι᾿ άλλη νια;
Έρωτ᾿ αδικοθάνατε,
Έρωτα χρυσομάλλη,
αν σ᾿ είδαν με μιαν άλλη,
ήταν ἡ Λησμονιά».

Μια φορά κι ένα καιρό,
δεν ήταν ένας έρωτας,
δεν ήταν ένας πόνος.
Ήταν μισός έρωτας -μισός πόνος-
και μια μισή πλάκα,
πού λεγε το μισό της σκοπό:
«Έρωτα μη σε… Έρωτα μη σε…
έρωτα μισέ… έρωτα μισέ…»

Θέ μου!
Μα δε βρίσκεται ένα χέρι!
Ένα πονετικό χέρι,
για ν᾿ ανασηκώσει τη βελόνα
και ν᾿ ακουστή ξανά,
ολόκληρος ὁ Έρωτας,
ολόκληρο το τραγούδι...


..........


κι όμως σαν σε αγκαλιάζει η νύχτα, σαν πάς στην άκρη της, πάνω σε κάποιο κλαρί κρέμεται μια ελπίδα....
ιλυ......Έρωτά μ........

Σάββατο 4 Ιουλίου 2020

τα όνειρα μοιάζουν με φεγγάρια...

Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις
και γίνονται τα θαύματα όταν πάψεις να επιμένεις.
Τα πράγματα τα όμορφα, όσο τα θέλεις χάνονται τυχαία,
κι ας ψάχνεις σε πολυόροφα, στα υπόγεια είναι η θέα.

Τα όνειρά μου μοιάζουν φεγγάρια που αλλάζουν,
τα φτάνω κι όλο πάνε πιο μακριά.
Και όσο τα γυρεύω, τους φόβους μου παλέυω
και πάω γι’ άλλα απ’ την αρχή ξανά....


ιλυ.......

ghosting....



δεν υπάρχει χειρότερο από το να νοιώθει κάποιος ότι βρίσκεται ................ μεταξύ προσμονής και απόρριψης και συνεχίζει να στέλνει απελπισμένα μηνύματα σε ...... covid...


αχ  και να γινόταν μια φορά
να 'ταν στη δική μου αγκαλιά
αχ  και να μπορούσα μια στιγμή
όλα να τα ζήσω απ’ την αρχή...
α. α. α. ....

I love her too much..

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

μη μου άπτου...

υπάρχει ένα Λουλούδι το "μη μου άπτου"......σαν εσένα....τα Λουλούδια ειν' για Σ' Ένα.....και κρύφτηκαν πίσω από....φοβούμενα....


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020

να σε αγκαλιάζω.....

θα 'θελα να σ' αγκαλιάσω..... και σε στιγμές που γράφω, να μπορούσα να ψηφιοποιηθώ, να βάλω τα χέρια στον υπολογιστή και όταν τον ανοίξεις να βγουν να σ' αγκαλιάσουν......
να ακουμπίσω κάθε σημείο του σώματός σου.... να πάρω τα φιλιά σου, τα αποτυπώματα των κρινοδαχτύλων σου και να τα κάνω φορεσιά.....

Σ' Αγαπώ.......πολύ........


ειχε δει το φως και το φυλαξα βαθιά....αναστέναξε πολύ και ξαναβγαίνει να πάρει αέρα....

καλημέρα... μάτια ....... όμορφα...

ένα πρωινό....να ηρεμίσει η σκέψη, όταν δεν σε βλέπω...


Τετάρτη 1 Ιουλίου 2020

ψυχικές και σωματικές ολοκληρώνουν ότι σκεφτόμαστε για αυτό που έχουμε στην καρδιά μας...
και οι σκέψεις μας να είναι τέτοιες που να ηρεμούν το χώρο που κινούνται....
να γινόταν να σ' αγγαλιάσω για να σε δροσίσω....
καλό βράδυ ΠανΌμορφη, ΠανΜυρωδάτη Jasmin....

ιλυ.......με τεράστια γράμματα....