η αγάπη δεν τελειώνει ποτέ γιατί έρχεται μαζί με τη ζωή...

μέρες Χριστουγέννων...μέσα σε αυτές τις μέρες μια νέα ζωή φώτισε το υπέρλαμπρο αστέρι, μιά ζωή μαζί με την αγάπη...είναι πανέμορφη όταν την κοιτάς, ζεστή και τρυφερή όταν την πλησιάζεις και σαν φως όταν της αγγίζεις....

από εκείνη τη νύχτα που γεννήθηκε άρχισα να την αναζητώ...χρόνια περάσαν, ώσπου η ίδια η αγάπη εμφανίστηκε, σαν όπως λέγεται στη μυθολογία πως ο Δίας έφαγε τα παιδιά του, ώσπου μια μέρα του άνοιξαν το κεφάλι και βγήκε η Αθηνά....κάπως έτσι ξαφνικά εμφανίστηκε μια καινούργια ζωή....

σάββατο βράδυ, η βραδιά κρύα και γλυκιά, οι βιτρίνες στολισμένες, μια αισιόδοξη νότα τραγουδά στην καρδιά μου και τα βήματα μου με οδηγούσαν σ' εκείνο το σπίτι, ήθελα νάμουν εκεί την ώρα που θα ξαναγεννιόταν, σαν εκείνη τη δευτέρα του κινέζικου λαγού...

γεννήθηκες γιατί το θέλησαν κάποιοι....σ'αγάπησα γιατί το θέλησε η καρδιά μου....

δεν ξεριζώνονται οι αγάπες από  μέσα μας, βλασταίνουν....

νάσαι πάντα καλά, το μειδίαμά σου πάντα να σε χαρακτηρίζει, είναι γιατρικό....

με κουδουνίστρες πλαστικές

όμορφες και χρωματιστές

με νανουρίζανε

και τα ματάκια τα μικρά

είδαν του κόσμου τ’ αγαθά

και συμφωνήσανε...