έτοιμοι να καλοσορίσουμε κάθε στιγμή...

κι εμείς...θεατές...να τα βάλουμε σε "τάξη", καταρρέουν, ξαναπροσπαθούμε....καταρρέουμε 'μεις..

οτι κι αν κάνουμε, γυρίζει απ' τη άλλη...μια στάση με διαρκή αναχώρηση...κοιτάς στο βάθος και χάνεται.....κραυγάζεις και δεν τ' ακούς ούτε 'συ...και είμαστε όρθιοι, έτοιμοι να καλοσορίσουμε κάθε στιγμή...

δεν μπορώ με σιωπή να κρύψω, την Αστραφτερή ΘΕΆ που με ανάλαφρο βηματισμό ήρθε στη ζωή  μου, όσα το γλυκό φως της αγάπης φρόντισε, από φόβο, μήπως ο χρόνος καθώς χάνεται σε στιγμές λήθης, σκεπάσει τις σκέψεις της φροντίδας, με σκοτεινές νύχτες....όμως μιλώ σε σένα και σε χίλιους αγγέλους, να κάνω αυτήν την Ομορφιά να μιλήσει..............................

σ' αγαπώ....