είναι πέρα για πέρα αληθινά...

ήσυχα, όμορφα βράδια, που αγαπιούνται...γιατί συναισθήματα που φαίνονται ξεκάθαρα μετά τα μαύρα μεσάνυχτα είναι πέρα για πέρα αληθινά...μπορείς να τα βλέπεις πολύ ξεκάθαρα ακόμη κι αν σου κάνει παρέα η χαλάρωση του ποτηριού....σκέφτεσαι τη ζωή που επιθυμείς να ζήσεις, σκέψεις που δεν τολμάς να ξεστομίσεις στο φως του ήλιου....μετά τα μαύρα μεσάνυχτα, αρχίζεις και έρχεσαι αντιμέτωπος με πράγματα που παλεύεις να αντιμετωπίσεις, που σε τρώνε εσωτερικά....και οι στιγμές περνούν....ξενυχτάς με παράπονο για όσα δεν αλλάζουν....για όσα δεν φαίνεται άσπρη μέρα..

και ξημερώνει....μαύροι κύκλοι φαινονται στο πρωινό καθρέπτη και προσπαθείς με την κρέμα να εξαλείψεις...μερικές φορές δεν τα καταφέρνουν να κρυφτούν και προδίδονται....δεν πέρασαν τη βραδιά σε κάποιο κλάμπ με φίλο, δεν γλέντησαν, δεν αναστέναζαν στο κρεββάτι μέχρι το πρωί.....πάλευαν με το εαυτό τους...η μέρα δεν τους καταλαβαίνει και την αποφεύγουν όπως μπορούν.....ξημερώνει, και μέσα στο φώς θα λέν πως είναι καλά...πως όλα είναι καλά.....μέχρι να σκοτεινιάσει ξανά...