εξηγούμε κάτι μιλώντας θεωρητικά,....ζωή....ανοίγωντας τα μάτια, βλέπουμε το φώς, τρώμε πρωινό, μεσημεριανό, δείπνο....γεμίζουμε γνώσεις, συναισθήματα, αγάπες κι έρωτες, ρομαντζάρουμε στο ηλιοβασίλεμα, φιλιά στο φεγγαρόφωτο, λόγια όμορφα κάτω από τ' αστέρια, βόλτες στην παραλία.....όμορφες ημέρες, χαμόγελα ευτυχίας......και απρόσμενα.....με καθημερινότητα....κάπου-κάπου πέρνεις και κάποιο λάχείο,......κάποια φορά μπορεί να κερδίσεις κάποιο όνειρο, κάποια ελπίδα, κάποιος να πιάσει μια χαρταεάνια καρδιά που έσπασε το σχοινί που την κρατούσε όπως πέταγε....το λεωφορείο της γραμμής είναι ιδιαίτερο.....ανεβαίνεις σε ένα σταθμό και δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψεις....προχωράς.....μπορείς να απολαύσεις το ταξίδι, να το ζήσεις......δεν θα επιστρέψεις ποτέ.....
https://youtu.be/MF9ljWjXNFA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου