ήρθαμε...και τώρα?...που ήρθαμε?...μα στον κόσμο...μέσα σε ένα κόσμο αχανή, ...και βρεθήκαμε στο κέντρο....γύρω μας οι άλλοι, και ισορροπήσαμε, προς όπου πηγαίναμε επιστρέφαμε στο κέντρο.....μέχρις ότου κάποια στιγμή αποκτισαμε τη δύναμη να φύγουμε από αυτό το κέντρο....και μετα!!!!....πέσαμε σε ενα άλλο κέντρο....και μετα!!!!!....σε ένα άλλο κέντρο...άπειρα τα σημεία ισορροπίας....η απειρία του απειρου...είναι άπειρος ....(άπειρος φάκελλος...)....
σε κάθε ισορροπία, σε κάθε κέντρο...μάλλον να αρχίσουμε από το πρώτο....σε εκείνο το πρώτο κέντρο που δεχόμαστα ένα παραχάϊδεμα, άλλοτε αυτό, άλλοτε κάτι άλλο, σαν παρακρίση,...μας παραχάϊδευαν και μας παραέκριναν...μας λέγανε να είμαστε προσεκτικοί, επιφυλακτικοί και μετρημένοι...μας έλεγαν κάποιοι πως κάποιοι άλλοι μας ζηλεύουν, ότι θα επιδιώξουν το κακό μας, ότι ο κόσμος ανταγωνίζεται...και οτι πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή....για να μπορέσουμε να απαντήσουμε...να έχουμε ένα δεύτερο πλάνο.....άρα να έχουμε γα κάθε θέμα προνοήσει...είναι μια άποψη...
κάποιο άλλο είδος, απο αυτούς που ισορροπούσαν βρέθηκαν σε ένα άλλο είδος ισορροπίας, ας πουμε πως λέγεται, το αδιάφορο, το έβλεπες και διέκρινες οτι δεν κόπτεται να αποδείξει αυτό που είναι...δεν ξέρω πως θα μπορούσα να χαρακτηρίσω έναν τέτοιο άνθρωπο,....διέκρινα οτι κυρίως ένα τέτοιος άνθρωπος προσπαθεί να εμψυχώνει άλλους να κάνουν κάτι, και αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί από το ότι δεν απειλείται η δική του υπόσταση από την επιτυχία των άλλων...μπορούν να δούν δυνατά σημεία σου και σε βοηθήσουν να τα καλλιεργήσεις....έχουν ένα πόθο να ευτυχήσεις...προσπαθούν να γίνουν συνοδοιπόροι στη διαδρομή σου, ή ακόμα και να σε οδηγήσουν εκεί που θές...δεν μένουν στο να εύχονται τυπικά τα καλύτερα, αλλά σε βοηθούν εμπράκτως να τα αποκτήσεις....δεν σε κρύβουν, ούτε σε επιδεικνύουν, δεν σε υποτιμούν, δεν σε υπονομεύουν και κυρίως δε σε ανταγωνίζονται....
σου λένε διάφορα....καλυμέρα....καλησπέρα....καληνύχτα....είναι πολύ πανέμορφο αυτό το λουλούδι.....ξυπνας το πρωί και σου έχουν έτοιμο ένα υγιεινό πρωινό...σου προτείνουν να σου κάνουν παρέα στον μικροβιολόγο....δεν μένουν στο να βλέπουν απλώς τις ευαισθησίες σου, αλλά σε προτρέπουν να τις εκφράσεις... δε θεωρούν τι όποια παιδικότητα, ανωριμότητα....δεν θεωρούν το συναίσθημα ίσως αδυναμία....δεν θα ντραπούν ίσως για το θυμό τους, δεν κρύβουν τη συγκίνησή τους, δεν επιβάλλουν κώδικες....μαζί με τέτοιους ανθρώπους, μπορεί κάποιος να είναι ακριβώς, αυτός που είναι.....όπως όταν είναι μόνος...
τέτοιοι άνθρωποι είναι ευθείς....δεν λένε υπονοούμενα, δεν έχουν κλειστές πόρτες και απαγορευμένα θέματα προς συζήτηση....επιθυμούν να περάσουν όλη την επιφάνεια του άλλου....και τη δική τους την αφήνουν, να ρμάξει, να χαραγματωθεί και να αφήνουν στον άλλο ανοίγματα, που σε προσκαλούν να τους εξερευνήσεις...ότι πολυτιμότερο μπορεί κάποιος να προσφέρει από τον εαυτό του.....είναι και καλός ακροατής, ίσως να αποφεύγει και την πολύ κριτική....δε κάνουν παρατήρηση για το ντύσιμο ή το σωματότυπό σου, δεν περνάνε κάθε ενοχλητική σου συνήθεια από εξωνυχιστικό έλεγχο για ν’ αποφασίσουν αν μπορούν να την αποδεχτούν ή όχι και κυρίως δε θεωρούν εαυτούς Θεούς.....ή οτι κάτι πολύ σημαντικό είναι....έχουν όμως κάποιον άλλο για σημαντικό...Θεό για να πιστεύουν...
άνθρωποι τέτοιοι σε ταξιδεύουν....σε μουσικές...κουζίνες....απόψεις....προορισμούς....και έχουν για σένα, για τον άλλο, την ίδια προσδοκία.....είναι απαιτητικοί....δε το διαφημίζουν, για να μη προκαλέσουν άγχος...τσαλακώνονται....παραδέχονται ότι φοβούνται τη μοναξιά....δεν έχουν καμμιά διάθεση επιδειξιομανίας....εντοπίζουν τα ταλέντα μας και μας παρακινούν να τα κυνηγήσουμε...μας στηρίζουν και μας αγαπάνε....είναι συνεργάτες που μαζί τους μαθαίνουμε να εργαζόμαστε για κοινούς σκοπούς....είναι οι φίλοι που έρχονται με ένα κρασί, χαράματα στο σπίτι...είναι έρωτες που μας ανυψώνουν....που μας προτρέπουν να βελτιώσουμε τις απόψεις-εκδοχές μας.....
καλόν, απαλό....ύπνο.....
